- obetkać
- dk I, \obetkaćam, \obetkaćasz, \obetkaćają, \obetkaćaj, \obetkaćał, \obetkaćany - obtykać ndk I, \obetkaćam, \obetkaćasz, \obetkaćają, \obetkaćaj, \obetkaćał, \obetkaćany1. «zatkać szpary, szczeliny; uszczelnić, opatrzyć»
Obetkać drzwi, okna.
Obetkać rośliny ziemią.
2. «otoczyć, obłożyć wsadzając, wpinając coś gęsto na całej powierzchni, ze wszystkich stron»Materiał obetkany szpilkami.
Słownik języka polskiego . 2013.