- oblec
- Idk XI, \obleclokę (\obleclekę), \oblecleczesz, \obleclecz, \obleclókł (\obleclekł), \oblecleczony, \obleclókłszy (\obleclekłszy) - oblekać ndk I, \oblecam, \oblecasz, \oblecają, \oblecaj, \oblecał, \oblecany,przestarz. «ubrać kogoś w coś, włożyć coś na kogoś lub na coś, odziać; włożyć coś na siebie, ubrać się w coś, oblec się»oblec się - oblekać się przestarz. «włożyć coś na siebie, ubrać się w coś»IIa. oblegnąć dk Vc, \obleclegnę, \obleclegniesz, \obleclegnij, \oblecległ, \oblecległa, \obleclegli, \obleclężony, \oblecległszy - oblegać ndk I, \oblecam, \oblecasz, \oblecają, \oblecaj, \oblecał, \oblecany1. «otoczyć coś wojskiem, okrążyć w celu zdobycia»
Oblegać miasto, twierdzę.
2. «otoczyć tłumnie ze wszystkich stron; obstąpić»Klienci oblegli stoiska z książkami.
Słownik języka polskiego . 2013.