Obuć dziecko.
Słownik języka polskiego . 2013.
obuwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obuwaćam, obuwaća, obuwaćają, obuwaćany {{/stl 8}}– obuć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, obuję, obuje, obuty, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} wkładać obuwie na nogi; wkładać komuś buty, pantofle itp. na nogi : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obuwać się – obuć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} wkładać sobie obuwie na nogi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obuwać się powoli. Obuła się w kalosze. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obuć — → obuwać … Słownik języka polskiego
obuwanie — ↨ obuwanie się n I rzecz. od obuwać (się) … Słownik języka polskiego
obuć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. obuwać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
