obwódka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. obwódkadce; lm D. obwódkadek {{/stl 8}}{{stl 7}} pasek, linia, szlaczek itp. wokół czegoś, otaczający coś wkoło; obramowanie, otoczka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zielona obwódka wokół kołnierza i rękawów togi. Obwódka … Langenscheidt Polski wyjaśnień
brodawkowy — przym. od brodawka (zwykle w zn. 1 i 2) a) w zn. 1: ∆ Obwódka, otoczka brodawkowa «obwódka dookoła brodawki piersiowej» b) w zn. 2: ∆ Bakterie brodawkowe «bakterie żyjące w brodawkach korzeniowych w symbiozie z rośliną» … Słownik języka polskiego
podkrążony — Podkrążone oczy «oczy z siną obwódką na skórze pod dolną powieką»: (...) przybladła i miała podkrążone oczy. J. Dobraczyński, Miecz … Słownik frazeologiczny
aureola — ż I, DCMs. aureolali; lm D. aureolali 1. «świetlisty krąg, najczęściej złoty, otaczający na obrazach i rzeźbach głowy osób świętych» przen. «urok, świetność, chwała, splendor otaczające kogoś» Aureola bohaterstwa, męczeństwa, sławy wojennej. 2.… … Słownik języka polskiego
oblamowanie — n I 1. rzecz. od oblamować. 2. lm D. oblamowanieań «wypustka, obwódka stanowiąca wykończenie brzegów materiału, ubrania, wyrobów skórzanych itp.; lamówka, obszywka» Oblamowanie z futra, ze skóry … Słownik języka polskiego
obrączka — ż III, CMs. obrączkaczce; lm D. obrączkaczek 1. «pierścionek ślubny (rzadziej: zaręczynowy) bez oczka» Srebrna, złota obrączka. Nosić, założyć obrączkę. 2. «opaska aluminiowa z odpowiednim napisem, zakładana na nogę ptakom (zwykle przelotnym) w… … Słownik języka polskiego
obrzeżenie — n I 1. rzecz. od obrzeżyć. 2. lm D. obrzeżenieeń rzad. «to, co obrzeża, okala coś; obramowanie, obwódka» Marmurowe obrzeżenie basenu. Kolorowe obrzeżenia chusteczek … Słownik języka polskiego
obwód — m IV, D. obwódwodu, Ms. obwódwodzie; lm M. obwódwody 1. «linia brzegowa zamknięta, okalająca płaszczyznę lub bryłę; okrąg, brzeg, granica, obwódka» Obwód kuli ziemskiej. Obwód koła, kwadratu. Zmierzyć sobie obwód w talii, obwód głowy. ∆ fiz.… … Słownik języka polskiego
otoczka — ż III, CMs. otoczkaczce; lm D. otoczkaczek «to, co otacza coś dokoła; osłonka, obramowanie, obwódka» Srebrzysta otoczka księżyca. Otoczki nasion … Słownik języka polskiego
otok — m III, D. u a. a, N. otokkiem; lm M. i «obramowanie, obwódka» Otok czapki, hełmu. Otok pieczęci … Słownik języka polskiego