ocieniać

ocieniać
ndk I, \ocieniaćam, \ocieniaćasz, \ocieniaćają, \ocieniaćaj, \ocieniaćał, \ocieniaćany - ocienić dk VIa, \ocieniaćnię, \ocieniaćnisz, ocień, \ocieniaćnił, \ocieniaćniony
«rzucać cień, przysłaniać, okrywać cieniem, zacieniać»

Ocieniać dłonią oczy.

Kapelusz ocienia komuś twarz.

Drzewa ocieniają rzekę.

Lampa ocieniona abażurem.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • ocieniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ocieniaćam, ocieniaća, ocieniaćają, ocieniaćany {{/stl 8}}– ocienić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, ocieniaćnię, ocieniaćni, ocień, ocieniaćniony {{/stl 8}}{{stl 7}} dawać, rzucać cień na coś; zakrywać, osłaniać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • cienić — ndk VIa, cienićnię, cienićnisz, cień, cienićił, cienićniony «dawać, rzucać cień; chronić, zasłaniać przed słońcem lub światłem; ocieniać» Gałęzie drzew cieniły ogródek. Kapelusz cienił jej twarz …   Słownik języka polskiego

  • cieniować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, cieniowaćniuję, cieniowaćniuje, cieniowaćany {{/stl 8}}– ścieniować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} strzyc, podcinać włosy równomiernie, stopniowo, by dłuższe partie fryzury łagodnie przechodziły w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”