odosobniać

odosobniać

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • odosobnić — dk VIa, odosobnićnię, odosobnićnisz, odosobnićnij, odosobnićnił, odosobnićniony odosabniać a. odosobniać ndk I, odosobnićam, odosobnićasz, odosobnićają, odosobnićaj, odosobnićał, odosobnićany «oddzielić kogoś albo coś od otoczenia, odseparować od …   Słownik języka polskiego

  • odosobnianie — ↨ odosobnianie się n I rzecz. od odosobniać (się) …   Słownik języka polskiego

  • separować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} separować siebie od kogoś, czegoś; odłączać się, odosobniać się, rozłączać się, izolować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Separować się od złych wpływów. Separować się od żony, męża. <łac.> {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
https://polish.en-academic.com/38779/odosobnia%C4%87 Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”