odosobniać
Look at other dictionaries:
odosobnić — dk VIa, odosobnićnię, odosobnićnisz, odosobnićnij, odosobnićnił, odosobnićniony odosabniać a. odosobniać ndk I, odosobnićam, odosobnićasz, odosobnićają, odosobnićaj, odosobnićał, odosobnićany «oddzielić kogoś albo coś od otoczenia, odseparować od … Słownik języka polskiego
odosobnianie — ↨ odosobnianie się n I rzecz. od odosobniać (się) … Słownik języka polskiego
separować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} separować siebie od kogoś, czegoś; odłączać się, odosobniać się, rozłączać się, izolować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Separować się od złych wpływów. Separować się od żony, męża. <łac.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
