odsłonić

odsłonić
dk VIa, \odsłonićnię, \odsłonićnisz, \odsłonićsłoń, \odsłonićnił, \odsłonićnięty - odsłaniać ndk I, \odsłonićam, \odsłonićasz, \odsłonićają, \odsłonićaj, \odsłonićał, \odsłonićany
1. «uczynić widocznym; odkryć, obnażyć, pokazać»

Odsłonić zęby w uśmiechu.

Odsłonić piersi, ramiona, szyję.

∆ Odsłonić głowę «zdjąć nakrycie głowy»
∆ Odsłonięta altana, odsłonięte miejsce «altana, miejsce nie zacienione»
◊ Odsłonić pomnik, tablicę pamiątkową «uroczyście zdjąć zasłonę z nowego, ustawionego na przeznaczonym miejscu pomnika, tablicy itp.»
◊ Odsłonić karty «ujawnić swe plany, działanie; postawić sprawę jasno, szczerze»
przen. «dać poznać coś; ukazać, ujawnić, objawić, wyznać»

Odsłonić prawdę, tajemnicę.

2. «usunąć to, co zasłania»

Odsłonić firanki, zasłonę.

◊ Odsłonić przyłbicę «dać się poznać, ujawnić się»
3. «pozbawić osłony, ochrony zbrojnej»

Lewe skrzydło armii zostało odsłonięte.

odsłonić się - odsłaniać się
1. strona zwrotna czas. odsłonić - odsłaniać w zn. 1

W momencie, gdy się odsłonił, spadł na niego cios.

przen.

Odsłonił się takim, jakim jest w istocie.

2. «dać się widzieć, stać się widocznym»

Studnia wyschła - odsłoniło się dno.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • odsłonić — karty zob. karta 6. Odsłonić kurtynę, zasłonę zob. kurtyna 1. Odsłonić przyłbicę zob. przyłbica. Odsłonić rąbek czegoś zob. rąbek …   Słownik frazeologiczny

  • odsłaniać się – odsłonić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sprawiać, że się jest widocznym, pozbywać się zasłony; odkrywać się, pokazywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odsłonił się mimowolnie, bo było mu gorąco. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odsłaniać — Odsłonić karty zob. karta 6. Odsłonić kurtynę, zasłonę zob. kurtyna 1. Odsłonić przyłbicę zob. przyłbica. Odsłonić rąbek czegoś zob. rąbek …   Słownik frazeologiczny

  • przyłbica — Odsłonić przyłbicę, wystąpić z podniesioną, otwartą przyłbicą «przedstawić swoje stanowisko otwarcie, jawnie, bez lęku, nic nie ukrywając»: Pierwszym pisarzem i to w dodatku z pokolenia pisarsko uformowanego w PRL, który wystąpił z otwartą… …   Słownik frazeologiczny

  • rąbek — Odsłonić, ukazać rąbek czegoś; uchylić rąbka (rąbek) tajemnicy «ujawnić coś częściowo, pozwolić poznać część tajemnicy»: Symbol zawsze pozostanie Tajemnicą, ma ją naprawdę tylko wielka literatura. Odsłaniając jej rąbek, staniemy w końcu bezradni… …   Słownik frazeologiczny

  • odsłaniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odsłaniaćam, odsłaniaća, odsłaniaćają, odsłaniaćany {{/stl 8}}– odsłonić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, odsłaniaćnię, odsłaniaćni, odsłaniaćsłoń, odsłaniaćnięty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • poodsłaniać — dk I, poodsłaniaćam, poodsłaniaćasz, poodsłaniaćają, poodsłaniaćaj, poodsłaniaćał, poodsłaniaćany «odsłonić, uczynić widocznym wiele czegoś, kolejno usunąć z wielu rzeczy to, co zasłania, odsłonić w wielu miejscach; o wielu osobach: odsłonić»… …   Słownik języka polskiego

  • kurtyna — ż IV, CMs. kurtynanie; lm D. kurtynayn 1. «w teatrze: ruchoma zasłona (podnoszona albo rozsuwana) oddzielająca scenę od widowni» Spuszczono kurtynę. Kurtyna podnosi się, opada. ∆ Kurtyna powietrzna «strumień ciepłego powietrza tłoczonego… …   Słownik języka polskiego

  • odkryć — dk Xa, odkryćkryję, odkryćkryjesz, odkryćkryj, odkryćkrył, odkryćkryty odkrywać ndk I, odkryćam, odkryćasz, odkryćają, odkryćaj, odkryćał, odkryćany 1. «odsłonić to, co było zakryte; uczynić coś widocznym» Odkryć twarz. Odkryć garnek, pudełko,… …   Słownik języka polskiego

  • poodkrywać — dk I, poodkrywaćam, poodkrywaćasz, poodkrywaćają, poodkrywaćaj, poodkrywaćał, poodkrywaćany 1. «odkryć, odsłonić wiele czegoś kolejno, jedno po drugim, odsłonić w wielu miejscach» Zebrani poodkrywali głowy. 2. «dokonać wielu odkryć, wynaleźć… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”