odwieźć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}odwozić {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odwozić — → odwieźć … Słownik języka polskiego
odwozić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, odwozićwożę, odwozićzi, odwozićwóź || odwozićwoź, odwozićwożony {{/stl 8}}– odwieźć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, odwozićwiozę, odwozićwiezie, odwozićwieź, odwozićwiózł, odwozićwiozła, odwozićwieźli, odwozićwieziony … Langenscheidt Polski wyjaśnień
marek — 1. Nocny marek «o kimś, kto bardzo późno kładzie się spać, jest aktywny, pracuje do późnej nocy»: Często zarywam noce, jestem typowym nocnym markiem i największy problem powstaje, gdy muszę rano wstać i odwieźć Adasia do przedszkola. Cosm 4/2000 … Słownik frazeologiczny
czubek — m III, D. czubekbka, N. czubekbkiem; lm M. czubekbki 1. «nastroszona fryzura» Fryzować sobie czubek. 2. «kępka sterczących na głowie piór, kępka sierści, grzebień» Czubek sójki. □ Każdy dudek ma swój czubek. 3. «najwyżej wysunięta, wystająca… … Słownik języka polskiego
od- — 1. «przedrostek tworzący od czasowników czasowniki pochodne (a także inne wyrazy z nimi związane), uzupełniający znaczenie czasownika podstawowego» a) «oznaczający przeciwieństwo tego, co oznacza czasownik podstawowy lub pochodny poprzedzony… … Słownik języka polskiego
odstawić — dk VIa, odstawićwię, odstawićwisz, odstawićstaw, odstawićwił, odstawićwiony odstawiać ndk I, odstawićam, odstawićasz, odstawićają, odstawićaj, odstawićał, odstawićany 1. «przesunąć, przestawić coś na inne, dalsze miejsce, odłożyć na bok, odsunąć» … Słownik języka polskiego
odtransportować — dk IV, odtransportowaćtuję, odtransportowaćtujesz, odtransportowaćtuj, odtransportowaćował, odtransportowaćowany odtransportowywać ndk VIIIa, odtransportowaćowuję, odtransportowaćowujesz, odtransportowaćowuj, odtransportowaćywał,… … Słownik języka polskiego
poodwozić — dk VIa, poodwozićwożę, poodwozićzisz, poodwozićwoź, poodwozićził, poodwozićwożony «odwieźć większą liczbę kogoś lub czegoś kolejno» Poodwozić dzieci do domów. Poodwozić paczki do adresatów … Słownik języka polskiego
szpital — m I, D. a; lm M. e, D. i «zakład lecznictwa zamkniętego służący badaniu i leczeniu chorych wymagających stałej opieki lekarskiej i pielęgniarskiej, odpowiednich zabiegów leczniczych i diagnostycznych» Szpital miejski, kliniczny. Szpital dziecięcy … Słownik języka polskiego
