- bezcelowy
- «nie mający określonego celu; nie dający pożądanych wyników; bezskuteczny, bezowocny, daremny, niepotrzebny»
Bezcelowy spacer.
Bezcelowe starania, wysiłki.
Bezcelowa dyskusja z kimś.
Słownik języka polskiego . 2013.
bezcelowy
Look at other dictionaries:
bezcelowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nieprzynoszący pożądanego rezultatu; bezsensowny, daremny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bezcelowe wysiłki, starania. Bezcelowe usprawiedliwianie się. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bez- — 1. «przedrostek wyrazów pochodnych utworzonych od połączeń przyimka bez z rzeczownikiem w dopełniaczu» a) «tworzy przymiotniki z sufiksami owy, ny, y (po k, g: i) np. bezcelowy (od bez + celu), bezgotówkowy, bezksiężycowy; bezbłędny, beznadziejny … Słownik języka polskiego
bezcelowość — ż V, DCMs. bezcelowośćści, blm rzecz. od bezcelowy Bezcelowość wysiłków, starań. Bezcelowość życia … Słownik języka polskiego
czczy — 1. «pusty, głodny» Pić na czczy żołądek. ∆ anat. Jelito czcze «część jelita cienkiego» 2. «beztreściwy, nic nie znaczący, bezcelowy, płonny, nieuzasadniony, pusty» Czcza formalność. Czcza gadanina. Czcze słowa … Słownik języka polskiego
marny — marnyni, marnyniejszy 1. «nie mający wymaganej, istotnej wartości, mało wart; lichy, nędzny» Marna gospodarka, gospodyni. Marna pensja, płaca. Marne sto, dwieście itp. złotych. Marny grosz. Marny los. Marne życie, zdrowie, jedzenie. Marny… … Słownik języka polskiego
nieproduktywny — nieproduktywnyni 1. «mało albo nic nie wytwarzający; niewydajny, nieowocny» Nieproduktywny pracownik. Nieproduktywny wysiłek. 2. rzad. «nie przynoszący korzyści, bezcelowy, zbędny» 3. jęz. «o formantach: nie tworzący nowych wyrazów; nie wchodzący … Słownik języka polskiego
próżny — próżnyni 1. «dbający o pozory, pozbawiony istotnej wartości; niegłęboki, powierzchowny, pyszałkowaty, chełpliwy» Próżna dziewczyna. Próżni ludzie. Próżne myśli. Robić coś nie dla próżnej chwały. 2. «nie dający pożądanych wyników; niepotrzebny,… … Słownik języka polskiego
pusty — puści 1. «niczym nie napełniony, nic nie zawierający; przez nikogo nie zajęty, nie zaludniony; bezludny, opustoszały» Puste pudełka, szklanki. Pusty żołądek. Pusty dom, wagon. Ulice prawie puste. Puste miejsce. Pusty teren. ∆ muz. Pusta struna,… … Słownik języka polskiego
bezcelowo — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. bezcelowy: Błąkać się bezcelowo. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bezcelowość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. bezcelowośćści, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. bezcelowy: Bezcelowość jakiegoś przedsięwzięcia. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
