odwzajemniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odwzajemniaćam, odwzajemniaća, odwzajemniaćają, odwzajemniaćany {{/stl 8}}– odwzajemnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, odwzajemniaćnię, odwzajemniaćni, odwzajemniaćnij, odwzajemniaćniony {{/stl 8}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odwzajemniać się – odwzajemnić się — {{/stl 13}}{{stl 7}}to samo co odwzajemniać: Odwzajemniać się życzliwością. Odwzajemnił się zaproszeniem na obiad. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odwzajemnić — → odwzajemniać … Słownik języka polskiego
oddawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, oddawaćdaję, oddawaćdaje, oddawaćaj {{/stl 8}}– oddać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk XIa, oddawaćdam, oddawaćda, oddawaćdadzą, oddawaćdaj, oddawaćdany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dawać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
moneta — 1. Brać, wziąć, przyjąć coś za dobrą monetę «traktować, potraktować czyjeś słowa, zamiary serio, nie dostrzegając lub nie chcąc dostrzec fałszu, ironii, podstępu»: Polscy dyplomaci i sztabowcy wzięli angielskie i francuskie obietnice za dobrą… … Słownik frazeologiczny
moneta — ż IV, CMs. monetaecie; lm D. monetaet «pieniądz metalowy, zwykle w kształcie okrągłej płytki o określonych wymiarach i odpowiednim ciężarze, z wybitym godłem państwowym lub czyimś wizerunkiem oraz oznaczeniem wartości; także zbiorowo: pieniądze… … Słownik języka polskiego
nadobny — nadobnyni, nadobnyniejszy przestarz. «pełen powabu; piękny, dorodny, przystojny» dziś żywe we fraz. Oddawać, odpłacać, płacić pięknym za nadobne «odwzajemniać się tym samym, tak samo złym» … Słownik języka polskiego
odpowiadać — ndk I, odpowiadaćam, odpowiadaćasz, odpowiadaćają, odpowiadaćaj, odpowiadaćał odpowiedzieć dk, odpowiadaćwiem, odpowiadaćwiesz, odpowiadaćwiedzą, odpowiadaćwiedz, odpowiadaćwiedział, odpowiadaćwiedzieli 1. «dawać odpowiedzi, udzielać informacji… … Słownik języka polskiego
odwzajemnianie — ↨ odwzajemnianie się n I rzecz. od odwzajemniać (się) … Słownik języka polskiego
płacić — ndk VIa, płacićcę, płacićcisz, płać, płacićcił, płacićcony 1. «dawać pieniądze jako należność za pracę, za towar; wynagradzać w pieniądzach (także w naturze), uiszczać dług, podatek, daninę itp.» Płacić cło, czynsz, komorne. Płacić za mieszkanie … Słownik języka polskiego
