- okulawić
- dk VIa, \okulawićwię, \okulawićwisz, \okulawićlaw, \okulawićwił, \okulawićwiony«uczynić kulawym»
Okulawić konia.
okulawić się strona zwrotna czas. okulawić.
Słownik języka polskiego . 2013.
Okulawić konia.
Słownik języka polskiego . 2013.
okulawić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, okulawićwię, okulawićwi, okulawićwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} uczynić kulawym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okulawić konia. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
o- — 1. «przedrostek nadający czasownikowi podstawowemu uzupełniający odcień znaczeniowy: ogarnięcie czegoś z różnych stron lub ogarnięcie częściowe, skierowanie czegoś w dół lub wstecz, przeniesienie czynności na inny typ przedmiotu niż ten, do… … Słownik języka polskiego
okulawienie — n I rzecz. od okulawić a. okulawieć … Słownik języka polskiego