orzeł

m IV, DB. orła; Ms. orle; lm M. orły

1. «Aquila, duży ptak drapieżny z rodziny sokołów, charakteryzujący się masywną budową ciała, zakrzywionym, silnym dziobem, ostrymi szponami i opierzoną głową i nogami; występuje w kilku gatunkach, z których najbardziej znanymi są: orzeł przedni, cesarski i włochaty; zamieszkuje skały i lasy Europy, Azji, Ameryki; w Polsce występuje rzadko; chroniony»

przen. «o człowieku bystrym, lotnym, zdolnym»

Był orłem w matematyce.

Nie taki z niego orzeł.

2. «znak w kształcie tego ptaka, zwykle stylizowany, umieszczany na sztandarach, mundurach, monetach itp., będący godłem jakiegoś państwa, narodu, znakiem herbowym»

Orły rzymskie, cesarskie, jednogłowe, dwugłowe.

Orzeł Biały.

Orzeł piastowski.

∆ Orzeł czy reszka «losowanie polegające na rzucaniu monety i zgadywaniu, czy upadnie ona orłem, tj. herbem, czy reszką, tj. napisem, do góry»