Na widok niedźwiedzia osłupiał z przerażenia.
Stanął jak osłupiały.
Słownik języka polskiego . 2013.
osłupieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIa, osłupiećeję, osłupiećeje, osłupiećpiał, osłupiećpieli {{/stl 8}}{{stl 7}} znieruchomieć, będąc czymś niezwykle zaskoczonym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Osłupieć z przerażenia, ze zdumienia, z wrażenia. Osłupiał na widok… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ogłupieć — dk III, ogłupiećeję, ogłupiećejesz, ogłupiećej, ogłupiećpiał, ogłupiećeli, ogłupiećpiały, ogłupiećpiali «stracić orientację, rozsądek, zdolność rozumowania, myślenia, przytomność umysłu; osłupieć, zgłupieć» Ogłupiały ze strachu, ze szczęścia, ze… … Słownik języka polskiego
osłupienie — n I 1. rzecz. od osłupieć. 2. «zaskoczenie, oszołomienie, zdumienie» Śmiała propozycja wprawiła ją w osłupienie. Twarz jego wyrażała osłupienie. 3. med. psych. «stan całkowitego lub częściowego zahamowania wszystkich czynności psychicznych, przy… … Słownik języka polskiego
skamienieć — dk III, skamieniećeję, skamieniećejesz, skamieniećej, skamieniećnia, skamieniećeli, skamieniećniały, skamieniećniali «zamienić się w kamień, stać się kamieniem; stwardnieć, zakrzepnąć» Skamieniała glina. przen. «zdrętwieć, osłupieć,… … Słownik języka polskiego
zdębieć — dk III, zdębiećeję, zdębiećejesz, zdębiećej, zdębiećbiał, zdębiećeli, zdębiećbiały, zdębiećbiali 1. pot. «zdumieć się, osłupieć» Zdębiał w pierwszej chwili. Zdębieć na widok czegoś. 2. pot. «o niektórych potrawach ugotowanych: stracić właściwy… … Słownik języka polskiego
zdziwienie — n I 1. rzecz. od zdziwić. 2. «stan człowieka, który się czemuś dziwi, który się zdziwił» Miłe, przykre, niebotyczne zdziwienie. Oniemieć, osłupieć ze zdziwienia. Patrzeć, słuchać ze zdziwieniem. Dowiedzieć się czegoś ku swojemu zdziwieniu.… … Słownik języka polskiego
zgłupieć — dk III, zgłupiećeję, zgłupiećejesz, zgłupiećej, zgłupiećpiał, zgłupiećeli, zgłupiećpiały, zgłupiećpiali 1. pot. «stać się głupim, stracić zdolność rozumowania, rozsądek» Zgłupieć z miłości. 2. pot. «stracić orientację, nie potrafić właściwie… … Słownik języka polskiego
zgroza — ż IV, CMs. zgrozazie, blm «uczucie przerażenia, strachu ogarniające kogoś wobec niebezpieczeństwa, na myśl o czymś bardzo groźnym lub budzącym oburzenie» Okrzyk zgrozy. Ktoś przejęty, zdjęty zgrozą. Coś budzi zgrozę. Patrzeć na kogoś ze zgrozą.… … Słownik języka polskiego
osłupienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. osłupieć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} bezruch, bezwład : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wpaść w osłupienie.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zgroza — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. zgrozazie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} uczucie wielkiego przerażenia, strachu, połączonego często z odrazą lub oburzeniem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dreszcz, krzyk, okrzyk zgrozy. Patrzeć, krzyknąć ze zgrozą. Widok… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
