oświetlić
Look at other dictionaries:
oświetlić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}oświetlać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pooświetlać — dk I, pooświetlaćam, pooświetlaćasz, pooświetlaćają, pooświetlaćaj, pooświetlaćał, pooświetlaćany «oświetlić wiele czegoś, oświetlić z różnych stron, wszędzie, oświetlić jedno po drugim» Pooświetlać ulice miasta, place zabaw … Słownik języka polskiego
oświetlać — ndk I, oświetlaćam, oświetlaćasz, oświetlaćają, oświetlaćaj, oświetlaćał, oświetlaćany oświetlić dk VIa, oświetlaćlę, oświetlaćlisz, oświetl, oświetlaćlił, oświetlaćlony «czynić coś jasnym, widocznym, rzucać światło na coś, oblewać coś światłem»… … Słownik języka polskiego
lampion — m IV, D. u, Ms. lampionnie; lm M. y «lampa, świeca itp. w ozdobnej, kolorowej osłonie, używana najczęściej jako dekoracyjne oświetlenie ogrodu podczas zabaw i uroczystości; także ta osłona» Chińskie lampiony. Pochód, zabawa z lampionami.… … Słownik języka polskiego
łuczywo — n III, Ms. łuczywowie; lm D. łuczywoyw «kawałek smolnego drzewa, dawniej używanego do oświetlania; szczapka, drzazga» Smolne łuczywo. Pęk łuczywa. Oświetlić coś łuczywem … Słownik języka polskiego
olśnić — dk VIa, olśnię, olśnisz, olśnij, olśnił, olśniony olśniewać ndk I, olśnićam, olśnićasz, olśnićają, olśnićaj, olśnićał, olśnićany 1. «porazić wzrok silnym blaskiem, oślepić jasnością, bielą; rzadziej: oświetlić coś jasno» Promienie słońca olśniły… … Słownik języka polskiego
oświetlenie — n I 1. rzecz. od oświetlić. 2. lm D. oświetlenieeń «padanie światła na dany obiekt, także instalacja świetlna, urządzenie oświetlające coś; źródło światła, światło; kierunek padania promieni świetlnych» Dobre, złe oświetlenie. Oświetlenie… … Słownik języka polskiego
poświecić — dk VIa, poświecićcę, poświecićcisz, poświecićświeć, poświecićcił «popalić światło przez pewien czas oświetlając coś; oświetlić komuś drogę na pewien czas» Poświecić sobie (latarką) w piwnicy … Słownik języka polskiego
rozświetlić — dk VIa, rozświetlićlę, rozświetlićlisz, rozświetlićświetl, rozświetlićlił, rozświetlićlony rozświetlać ndk I, rozświetlićam, rozświetlićasz, rozświetlićają, rozświetlićaj, rozświetlićał, rozświetlićany 1. «uczynić coś jasnym, widnym; oświetlić,… … Słownik języka polskiego
zaświecić — dk VIa, zaświecićcę, zaświecićcisz, zaświecićświeć, zaświecićcił, zaświecićcony rzad. zaświecać ndk I, zaświecićam, zaświecićasz, zaświecićają, zaświecićaj, zaświecićał, zaświecićany 1. «sprawić, żeby coś świeciło, paliło się, włączyć źródło… … Słownik języka polskiego
