Słownik języka polskiego . 2013.
paratyfus — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. paratyfussie, blm, med. {{/stl 8}}{{stl 7}} choroba zakaźna wywoływana przez bakterie, objawiająca się ostrym nieżytem żołądkowo jelitowym, zatruciem pokarmowym albo schorzeniem pęcherza i miedniczek… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
paratyfus — pa|ra|ty|fus sb., sen (tyfuslignende infektionssygdom) … Dansk ordbog
para- — «pierwszy człon wyrazów złożonych, oznaczający: obok, niby, prawie, wyrażający zaprzeczenie lub osłabienie podobieństwa do tego, co jest określane drugą częścią złożenia, np. paramilitarny, parapsychologia, paratyfus» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
paratyfusowy — przym. od paratyfus Bakterie paratyfusowe. Paratyfusowe zatrucie pokarmowe … Słownik języka polskiego
rzekomy — rzekomymi «nie istniejący w rzeczywistości, nie będący tym (takim), za kogo (za jakiego) go niektórzy uważają; pozorny, fałszywy» Opowiadał o rzekomych przygodach. Rzekomy inkasent okazał się złodziejem. ∆ bot. Owoc rzekomy «owoc, w którego… … Słownik języka polskiego
tyfus — m IV, D. u, Ms. tyfussie; lm M. y «ostra choroba zakaźna występująca w kilku postaciach, przebiegająca z wysoką temperaturą i stanem zamroczenia świadomości» Epidemia tyfusu. Szczepienia ochronne przeciw tyfusowi. Chorować na tyfus. ∆ Tyfus… … Słownik języka polskiego
