- parkotać
- ndk I, \parkotaćta, \parkotaćają, \parkotaćał a. IX, \parkotaćocze a. \parkotaćoce, \parkotaćoczą a. \parkotaćocą«wydawać swoisty odgłos, np. przy gotowaniu się; perkotać»
Kartofle parkotały na kominie.
parkotać się1. to samo, co parkotaćKasza parkota (parkocze) się w garnku.
2. → parkocić się
Słownik języka polskiego . 2013.