Paskudny zapach.
Paskudne potrawy.
Paskudne pismo, rysunki.
Paskudny zwyczaj.
Paskudne plotki, słowa.
Paskudny chłopak.
Paskudna choroba.
Paskudne uczucie.
Paskudna sprawa.
Słownik języka polskiego . 2013.
paskudny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, paskudnyni, paskudnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} wywołujący szczególnie niemiłe odczucia, oceniany jako szczególnie zły; brzydki, okropny, odrażający; przykry, nieznośny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Paskudny kolor bluzki.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
paskudny — Przeklęty; zły Eng. Cursed; damnable; bad … Słownik Polskiego slangu
szkaradny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, szkaradnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, na którego widok reaguje się wstrętem, mający odrażający wygląd; bardzo brzydki, szpetny, obrzydliwy, wstrętny, paskudny : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szpetny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, szpetnyni, szpetnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wzbudzający odrazę swą brzydotą; paskudny, odrażający, ohydny, szkaradny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szpetny nos. Szpetna figura … Langenscheidt Polski wyjaśnień
паскуда — гадость, мерзость , укр. паскуд м., паскуда пакостник, подлец , блр. поскудзь – то же, др. русск. паскудьнъ бедный, скудный . От па и скудный (Преобр. II, 20 и сл.). Поскольку последнее восходит к *skǫdъ, родство с *хudъ (см. худой) сомнительно … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
pępek — 1. pot. iron. Pępek świata «o kimś uważającym się lub uważanym za bardzo ważnego»: Otaczasz swego mężczyznę czcią – traktujesz go jak pępek świata. Cosm 7/1999. 2. Widzieć (tylko) własny pępek; zapatrzyć się we własny pępek «interesować się tylko … Słownik frazeologiczny
obskurny — obskurnyni, obskurnyniejszy «brzydki, lichy, nędzny, nieporządny, marny, paskudny» Obskurna chałupa. Obskurny pokój. Obskurne ubranie. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
paskuda — ż IV, CMs. paskudaudzie; lm D. paskudaud 1. pot. «człowiek paskudny, brzydki; także o istocie budzącej wstręt, odrazę, przerażenie» Po scenie skakały różne paskudy. 2. przestarz. «zło, szkoda» Czynić paskudę … Słownik języka polskiego
paskudnie — paskudnieej przysłów. od paskudny a) w zn. 1: Coś paskudnie pachnie. Rana jątrzyła się paskudnie. b) w zn. 2: Przygadać komuś paskudnie. Zachować się paskudnie … Słownik języka polskiego
paskudnas — ×paskùdnas, à (l. paskudny, brus. пacкyдны) adj. (4) 1. NdŽ šlykštus, bjaurus, nemalonus. paskudnaĩ adv. NdŽ. 2. negeras, piktas, įkyrus: Kažin kol mūsų Antanas pasidarė paskudnas? Km. Šitokių nervų paskudnų̃ [žmogus] Dglš … Dictionary of the Lithuanian Language
