- permanentny
- książk. «nieprzerwanie trwający, ciągnący się bez przerwy; ustawiczny, trwały, ciągły»
Permanentny deszcz.
Permanentne narzekanie, biadolenie.
‹łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Permanentny deszcz.
Permanentne narzekanie, biadolenie.
Słownik języka polskiego . 2013.
permanentny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który trwa nieprzerwanie, bez przerwy; ustawiczny, ciągły : {{/stl 7}}{{stl 10}}Permanentny kryzys. Permanentna debata. <łac.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
permanentnie — książk., przysłów. od permanentny Permanentnie się spóźniał … Słownik języka polskiego
chroniczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} w odniesieniu do choroby, czegoś niekorzystnego dla człowieka: trwający bez przerwy, przeciągający się w czasie, przechodzący w stan nieulegający poprawie; przewlekły, permanentny, uporczywy :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trwały — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, trwalszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} istniejący przez dłuższy okres; stały, permanentny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trwały związek, pokój. Trwała więź, przyjaźń, miłość, pamięć.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień