piorunować

piorunować
ndk IV, \piorunowaćnuję, \piorunowaćnujesz, \piorunowaćnuj \piorunowaćował, \piorunowaćowany
«gwałtownie występować przeciw komuś lub czemuś, surowo napominać, strofować, gromić; kląć, przeklinać; sadzić piorunami»

Piorunować na nieudolność handlu, na złe stosunki.

Pijak piorunował na żonę i dzieci.

◊ Piorunować wzrokiem, oczami «gniewnie, groźnie spoglądać; gromić, karcić wzrokiem»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • piorunować — kogoś wzrokiem, oczami, spojrzeniem zob. wzrok 3 …   Słownik frazeologiczny

  • piorunować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, piorunowaćnuję, piorunowaćnuje, piorunowaćany {{/stl 8}}– spiorunować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} rzucać piorunami, kląć na kogoś, na coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Piorunował na złą organizację czegoś …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… …   Słownik frazeologiczny

  • spojrzenie — Skrzyżować, krzyżować (z kimś) spojrzenia «o dwóch patrzących osobach: spojrzeć, spoglądać na siebie równocześnie, w tym samym momencie»: – Pytam, czy to prawda?... Skrzyżowali spojrzenia. Sabina wytrzymała wzrok ojca, nie odpowiedziała. Nie… …   Słownik frazeologiczny

  • wzrok — 1. Ktoś, coś przyciąga wzrok «ktoś, coś zwraca uwagę, wzbudza zainteresowanie»: Wzrok przyciągają dwie hoże dziewczyny, gnące się na środku parkietu. Czarne krótkie sukienki, głębokie dekolty, w których mają co pokazać. GRob 45/1995. Wśród… …   Słownik frazeologiczny

  • piorun — m IV, D. a ( u), Ms. piorunnie; lm M. y «gwałtowne i potężne wyładowanie elektryczności pomiędzy dwiema chmurami albo pomiędzy chmurą a ziemią, któremu towarzyszy huk i błyskawica; grom» Jasny, gwałtowny, nagły, ogłuszający piorun. Huk, trzask,… …   Słownik języka polskiego

  • piorunowanie — n I rzecz. od piorunować …   Słownik języka polskiego

  • piorunujący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. piorunować (p.) piorunujący w użyciu przym. 1. «działający jak piorun; bardzo szybki, błyskawiczny, nagły, gwałtowny; wstrząsający, oszałamiający, bardzo silny, natychmiastowy» Piorunujący atak na bramkę… …   Słownik języka polskiego

  • spiorunować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}piorunować {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”