- pluć
- ndk Xa, pluję, plujesz, pluj, pluł - plunąć dk Vb, \plućnę, \plućniesz, pluń, \plućnął, \plućnęła, \plućnęli«wyrzucać z ust ślinę albo flegmę»
Nie pluć na podłogę.
Pluć przez zęby.
Plunąć komuś w oczy.
∆ Pluć krwią «wypluwać z plwociną krew»◊ pot. Pluć na kogoś, na coś «lekceważyć kogoś, coś, nie liczyć się z kimś, czymś, nie dbać o kogoś, o coś»◊ Plunąć na coś «zerwać z czymś, pozbyć się czegoś»◊ Pluć i łapać «spędzać czas bezczynnie, nie mieć nic do roboty»◊ Pluć sobie w brodę «wyrzucać sobie coś, żałować utraconej okazji, szansy»przen.a) «wymyślać komuś, znieważać kogoś»Pluć na kogoś wyzwiskami.
b) «strzelać, sypać gradem kul»Pluć z karabinów na nieprzyjaciela.
Słownik języka polskiego . 2013.