Poblednąć z gniewu, ze strachu, ze wzruszenia.
Twarz komuś pobladła.
Ktoś pobladł (na twarzy).
Pobladłe policzki, usta.
Barwy pobladły ze starości.
Gwiazdy pobladły przed świtem.
Słownik języka polskiego . 2013.
poblednąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVb, poblednąćnę, poblednąćnie, poblednąćnij, poblednąćbladł || rzad. poblednąćblednął {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stać się bladym; stracić naturalne rumieńce : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zblednąć — jak ściana, jak papier, jak płótno, jak chusta itp. «stać się bardzo bladym, bardzo poblednąć»: (...) wyrwany ze snu Marek uniósł się na łokciach, spojrzał ojcu prosto w twarz i zbladł jak ściana. K. Dunin, Tabu. – Żreć dawajcie, do stu piorunów! … Słownik frazeologiczny
pobladnąć — dk Vc, pobladnąćnę, pobladnąćniesz, pobladnąćnij, pobladnąćbladł (pobladnąćnął), pobladnąćbladła, pobladnąćbladli, pobladnąćbladłszy rzad. → poblednąć … Słownik języka polskiego
pobladnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVb, pobladnąćnę, pobladnąćnie, pobladnąćnij, pobladnąćbladł || pobladnąćbladnął, rzad.{{/stl 8}}{{stl 7}}, to samo co poblednąć. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zblednąć jak śmierć — {{/stl 13}}{{stl 7}} gwałtownie poblednąć, stać się bardzo bladym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zbladł jak śmierć na wieść o jej wyjeździe. Nie wiedzieli co robić, kiedy zbladła jak śmierć. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
