- biedować
- ndk IV, \biedowaćduję, \biedowaćdujesz, \biedowaćduj, \biedowaćował«być w trudnych warunkach materialnych, żyć w biedzie, w niedostatku»
Biedować o głodzie i chłodzie.
Biedować przez jakiś czas.
Słownik języka polskiego . 2013.
Biedować o głodzie i chłodzie.
Biedować przez jakiś czas.
Słownik języka polskiego . 2013.
biedować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, biedowaćduję, biedowaćduje {{/stl 8}}{{stl 7}} żyć w niedostatku, z trudem zaspokajać podstawowe potrzeby : {{/stl 7}}{{stl 10}}Biedować od wypłaty do wypłaty. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
biedowanie — n I rzecz. od biedować … Słownik języka polskiego
dziadować — ndk IV, dziadowaćduję, dziadowaćdujesz, dziadowaćduj, dziadowaćował 1. «żyć jak dziad, w biedzie, niedostatku; biedować» Dziadował całe życie, nigdy nic nie mając. 2. rzad. «żebrać» … Słownik języka polskiego
dziadować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, dziadowaćduję, dziadowaćduje, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} żyć w biedzie; biedować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przez całe studia dziadował w akademiku. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień