pocieszyć

pocieszyć
dk VIb, \pocieszyćszę, \pocieszyćszysz, \pocieszyćciesz, \pocieszyćszył, \pocieszyćszony - pocieszać ndk I, \pocieszyćam, \pocieszyćasz, \pocieszyćają, \pocieszyćaj, \pocieszyćał, \pocieszyćany
«przynieść komuś pociechę, podtrzymać na duchu, dodać otuchy»

Pocieszyć kogoś w smutku, w żałobie.

Pocieszyć kogoś po bolesnej stracie.

Wiadomości nie były pocieszające.

Pocieszający ton.

pocieszyć się - pocieszać się «znaleźć w czymś pociechę, przestać się martwić»

Pocieszyć się w duchu, w myśli.

Pocieszać się przy kieliszku.

Po stracie męża szybko się pocieszyła.

Po ciężkich przeżyciach długo nie mógł się pocieszyć.

Pocieszał się, że to nic poważnego.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • pocieszyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. pocieszać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pocieszać się – pocieszyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} znajdować pociechę, nabierać otuchy, przestawać się smucić, martwić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pocieszał się, że wkrótce zostanie uwolniony. Pocieszał się alkoholem. Szybko pocieszył się po śmierci żony. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pocieszać — → pocieszyć …   Słownik języka polskiego

  • pocieszenie — n I rzecz. od pocieszyć Szukać pocieszenia. Nie ma dla kogoś pocieszenia. ∆ Nagroda pocieszenia «nagroda dodatkowa, nadprogramowa dla tego, kto nie dostał żadnej z głównych nagród» pocieszenie się rzecz. od pocieszyć się …   Słownik języka polskiego

  • utulić — dk VIa, utulićlę, utulićlisz, utul, utulićlił, utulićlony utulać ndk I, utulićam, utulićasz, utulićają, utulićaj, utulićał, utulićany «pocieszyć, uspokoić kogoś, zwykle przytulając do siebie, biorąc w objęcia» Utulić zdenerwowaną żonę. ◊ Utulić… …   Słownik języka polskiego

  • pocieszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, pocieszaćam, pocieszaća, pocieszaćają, pocieszaćany {{/stl 8}}– pocieszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, pocieszaćszę, pocieszaćszy, pocieszaćszony {{/stl 8}}{{stl 7}} nieść pociechę komuś, dodawać komuś otuchy,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • duch — 1. Człowiek małego ducha «człowiek tchórzliwy, przesadnie ostrożny»: Przyznaję się – człowiek małego ducha – iż dałem się sprowokować do dyskusji (...) B. Maj, Kronika. 2. Człowiek wielkiego ducha «człowiek odważny, szlachetny»: Stańczyk to… …   Słownik frazeologiczny

  • góra — 1. Brać, wziąć nad kimś górę; być (nad kimś) górą «osiągnąć przewagę nad kimś, zwyciężyć kogoś, mieć lepszą pozycję»: (...) zawsze był górą. Silny, pewny siebie erudyta z lekką skłonnością do protekcjonalizmu. T. Raczek, Pies. 2. Coś bierze nad… …   Słownik frazeologiczny

  • ścieżka — 1. Być z kimś na wojennej ścieżce «żyć z kimś w niezgodzie, postępować wobec kogoś nieżyczliwie» 2. Ścieżka legislacyjna «działanie zmierzające do ustanowienia przepisów prawnych»: (...) projekt nowej ustawy o radiofonii i telewizji (...) po… …   Słownik frazeologiczny

  • duch — m III, DB. a 1. blm «energia psychiczna, właściwości psychiczne człowieka; umysł, świadomość, myślenie, dusza» Siła, hart, moc ducha. Spokój ducha. Muzyka, poezja to pokarm dla ducha. ◊ W szczerości, w skrytości, w pokorze, w prostocie lub w… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”