- poczuć
- dk Xa, \poczućczuję, \poczućczujesz, \poczućczuj, \poczućczuł1. «doznać wrażenia za pomocą zmysłu dotyku, powonienia, smaku; odczuć»
Poczuć głód, zimno, ból, dotknięcie.
Poczuć na sobie czyjeś spojrzenie.
Poczuć smak, zapach czegoś.
◊ Poczuć wolę bożą «rozbudzić się seksualnie»2. «doznać jakiegoś uczucia, zostać opanowanym przez uczucie»Poczuć radość, smutek, ulgę, wstręt, zadowolenie, zniechęcenie.
Poczuć wdzięczność dla kogoś.
Poczuć sympatię do kogoś.
Poczuć przypływ odwagi.
3. «uświadomić sobie coś na podstawie nieokreślonego wrażenia»Poczuła, że stało się coś złego.
◊ pot. Poczuć pismo nosem «zorientować się w czymś mimo niewyraźnych pozorów»poczuć się «uświadomić sobie swój stan fizyczny lub psychiczny»Poczuć się słabym, silniejszym.
◊ Poczuć się dobrze, źle «poczuć się zdrowym, chorym»◊ Poczuć się w swoim żywiole «znaleźć się w sytuacji odpowiadającej czyimś upodobaniom, zamiłowaniom, skłonnościom itp.»◊ Poczuć się na siłach (coś wykonać, czegoś dokonać) «zdać sobie sprawę, że się czemuś podoła»◊ Poczuć się kimś (np. Polakiem, artystą) «uświadomić sobie, nabrać przekonania, że się jest np. Polakiem, artystą»
Słownik języka polskiego . 2013.