- podejrzliwy
- \podejrzliwywi, \podejrzliwywszy«skłonny do podejrzeń, nieufny, niedowierzający, będący wyrazem czyjejś nieufności»
Podejrzliwe spojrzenie.
Podejrzliwy wyraz twarzy.
Ktoś jest z natury podejrzliwy.
Słownik języka polskiego . 2013.
podejrzliwy
Look at other dictionaries:
podejrzliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, podejrzliwywi, podejrzliwywszy {{/stl 8}}{{stl 7}} odnoszący się z nieufnością do wszystkiego, skłonny do podejrzeń; także: zdradzający takie nastawienie; nieufny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Podejrzliwy człowiek.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
argusowy — książk. Argusowe oczy; argusowe oko «czujny, podejrzliwy wzrok, przed którym nic się nie ukryje»: Lokal obskurny i całkowicie pozbawiony wdzięku. Stary Salis stoi przy kasie i pilnuje argusowym okiem gości i kelnerów. A. Jambor, Stenogramy … Słownik frazeologiczny
argusowy — argusowywi «taki jak Argus; czujny, baczny, wszechwidzący; podejrzliwy, zazdrosny» Argusowa nieufność, czujność. ◊ Argusowe oczy «oczy, przed którymi nic się nie ukryje» … Słownik języka polskiego
inkwizytorski — inkwizytorskiscy 1. «odnoszący się do inkwizytora lub do inkwizycji; złożony z inkwizytorów» Sąd, trybunał inkwizytorski. Wyrok inkwizytorski. 2. «taki jak inkwizytor; podejrzliwy, bezwzględny» Inkwizytorskie spojrzenie. Śledzić coś z… … Słownik języka polskiego
nieufny — nieufnyni «nie mający ufności, zaufania do kogoś lub czegoś, mający sceptyczne usposobienie, podejrzliwy; wyrażający niedowierzanie, świadczący o nim» Nieufny pies. Ktoś z natury nieufny. Patrzeć na coś nieufnym okiem. Być nieufnym w stosunku do… … Słownik języka polskiego
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
podejrzliwie — podejrzliwieej przysłów. od podejrzliwy Przyglądać się komuś podejrzliwie. Ktoś jest nastawiony podejrzliwie do kogoś (do czegoś) … Słownik języka polskiego
zazdrosny — zazdrosnyośni 1. «pragnący tego, co ma ktoś inny, odczuwający żal, że komuś się powodzi lepiej niż jemu; świadczący o czyjejś zazdrości» Być zazdrosnym o czyjeś sukcesy. Patrzeć na coś zazdrosnym okiem. 2. «bojący się o swoje dobro, podejrzliwie… … Słownik języka polskiego
argus — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I a. IIIa, Mc. argussie; lm M. owie || y {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek czujny, podejrzliwy, zazdrośnie strzegący czegoś {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}argus II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż I, Mc … Langenscheidt Polski wyjaśnień
argusowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} czujny, baczny, podejrzliwy, zazdrośnie strzegący czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Argusowy wzrok. Argusowa czujność. Argusowe oczy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
