podejść

dk, \podejśćjdę, \podejśćjdziesz, podejdź, podszedł, podeszła, podeszli, podszedłszy - podchodzić ndk VIa, \podejśćdzę, \podejśćdzisz, \podejśćchodź, \podejśćdził

1. «posunąć się (pójść, rzadziej: pojechać) w jakimś kierunku, zbliżyć się do kogoś lub czegoś»

Podejść do drzwi, do telefonu.

Podszedłem do niego na ulicy.

Podeszła pod sam dom.

Statek podchodzi do nabrzeża.

◊ Podejść do lądowania «o lotniku lub samolocie: przygotować się do lądowania, rozpocząć manewr lądowania»

◊ Podejść w jakiś sposób (np. życzliwie, właściwie) do kogoś lub do czegoś «ustosunkować się w jakiś sposób do kogoś lub do czegoś, ująć coś w jakiś sposób»

2. «posunąć się pod górę; wspiąć się»

Podeszli pod sam szczyt.

◊ Serce podchodzi komuś do gardła «komuś gwałtownie bije serce z nadmiernego wysiłku, strachu, emocji itp.»

◊ Żołądek, wnętrzności podchodzą komuś do gardła «ktoś ma mdłości»

3. zwykle dk «postąpić wobec kogoś podstępnie, chytrze, zdradziecko; oszukać kogoś»

Jest taki naiwny, że łatwo go podejść.

4. częściej ndk «zbliżać się do kogoś lub czegoś ostrożnie, ukradkiem, zwykle w celu dokonania napaści lub podpatrzenia; tropić»

Podchodzić zwierzynę.

Podchodzić przestępców.

5. «wypełnić się od spodu cieczą (zwykle w połączeniu z formą narzędnika)»

Mleko podeszło serwatką.

Piwnice podeszły wodą.