podwiewać

podwiewać
ndk I, \podwiewaćwa, \podwiewaćają, \podwiewaćał, \podwiewaćany - rzad. podwiać dk Xb, \podwiewaćwieje, \podwiewaćwiał, \podwiewaćwiany
«zwykle o wietrze: wiejąc unosić coś ku górze; zawiewać od spodu»

Wiatr podwiewa komuś spódnicę.

◊ Kogoś podwiewa, podwiało «kogoś przenika wiatr (od spodu), komuś jest zimno, ktoś zmarzł na zimnym wietrze»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • podwiewać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, podwiewaća, podwiewaćają, podwiewaćany {{/stl 8}}– podwiać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIb, podwiewaćwieje, podwiewaćwiał, podwiewaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} o wietrze: wiejąc na coś od spodu, unosić to lub… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • podwiać — → podwiewać …   Słownik języka polskiego

  • podwiać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}podwiewać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”