- pojedynka
- ż III, CMs. \pojedynkance; lm D. \pojedynkanek1. «jednolufowa i jednostrzałowa strzelba śrutowa; jednorurka»
Strzelić z pojedynki.
2. pot. «pokój w hotelu czy pensjonacie lub cela więzienna przeznaczone na jedną osobę»Wynająć pojedynkę.
3. przestarz. «bryczka, dorożka jednokonna»Jechać pojedynką.
w pojedynkę «pojedynczo, po jednemu; samotnie»Iść na spacer w pojedynkę.
W pojedynkę trudno prowadzić dom.
Słownik języka polskiego . 2013.