- pokojowiec
- m II, DB. \pokojowiecwca, W. \pokojowiecwcze (\pokojowiecwcu); lm M. \pokojowiecwcy, DB. \pokojowiecwców«w dawnej Polsce: służący na dworze królewskim lub w bogatym szlacheckim domu»
Słownik języka polskiego . 2013.
pokojowiec
Look at other dictionaries:
kamerdyner — m IV, DB. a, Ms. kamerdynererze; lm M. kamerdynererzy, DB. ów «starszy lokaj mający nadzór nad porządkami w mieszkaniu, kierujący usługą przy stole; dawniej: osobisty pokojowiec pana; szatny» ‹niem.› … Słownik języka polskiego
pokojowy — pokojowywi 1. «dotyczący pokoju zgody» Polityka pokojowa. Rokowania pokojowe. Cele pokojowe. Traktat pokojowy. Mieć pokojowe zamiary. Znaleźć pokojowe rozwiązanie konfliktu. ∆ Pokojowe współistnienie «leninowska koncepcja polityczna formułująca… … Słownik języka polskiego
