ponaglić

ponaglić
dk VIa, \ponaglićlę, \ponaglićlisz, \ponaglićlij, \ponaglićlił, \ponaglićlony - ponaglać ndk I, \ponaglićam, \ponaglićasz, \ponaglićają, \ponaglićaj, \ponaglićał, \ponaglićany
«wezwać, zmusić do pośpiechu»

Ponaglić kogoś do wyjazdu telegramem.

Ponaglać opieszałych wykonawców.

Ponaglała ich spóźniona pora.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • ponaglić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}ponaglać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ponaglać — → ponaglić …   Słownik języka polskiego

  • ponaglać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ponaglaćam, ponaglaća, ponaglaćają, ponaglaćany {{/stl 8}}– ponaglić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, ponaglaćlę, ponaglaćli, ponaglaćlony {{/stl 8}}{{stl 7}} nakłaniać, pobudzać do pośpiechu; popędzać : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pognać — dk I, pognaćam, pognaćasz, pognaćają, pognaćaj, pognaćał, pognaćany a. pogonić dk VIa, pognaćnię, pognaćnisz, pognaćgoń, pognaćnił, pognaćniony poganiać ndk I, pognaćam, pognaćasz, pognaćają, pognaćaj, pognaćał, pognaćany 1. «ponaglić kogoś, coś… …   Słownik języka polskiego

  • ponaglenie — n I 1. rzecz. od ponaglić. 2. lm D. ponaglenieeń «pismo ponaglające» …   Słownik języka polskiego

  • ponaglenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. ponaglić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ponaglenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. ponaglenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} pismo urzędowe wzywające do… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”