posądzać

posądzać
ndk I, \posądzaćam, \posądzaćasz, \posądzaćają, \posądzaćaj, \posądzaćał, \posądzaćany - posądzić dk VIa, \posądzaćdzę, \posądzaćdzisz, \posądzaćsądź, \posądzaćdził, \posądzaćdzony
«podejrzewać kogoś o coś, zarzucać coś komuś, pomawiać kogoś o coś; sądzić, przypuszczać, że ktoś jest winien, że postępuje niewłaściwie»

Posądzić kogoś o kradzież.

Posądzono go, że uciekł.

Ktoś niewinnie posądzony.

Nie posądzałem cię o taki zły gust.

posądzać się - posądzić się «posądzać wzajemnie jeden drugiego»

Posądzali się o złe zamiary względem siebie.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • posądzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, posądzaćam, posądzaća, posądzaćają, posądzaćany {{/stl 8}}– posądzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, posądzaćdzę, posądzaćdzi, posądzaćsądź, posądzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 7}} myśleć, sądzić o kimś, że coś uczynił,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • posądzać się – posądzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} posądzać nawzajem jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Posądzali się o nieszczerość. Posądzili się o zdradę. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • posądzić — → posądzać …   Słownik języka polskiego

  • złodziej — 1. pot. Mieć nogi, stopy jak podolski złodziej «mieć bardzo duże stopy»: (...) ręce mam także wyraźnie za duże i stopy jak podolski złodziej. Powiem szczerze i otwarcie, że nie przypominam dziewczyn z okładek kolorowych tygodników. E. Nowacka,… …   Słownik frazeologiczny

  • bzik — m III, DB. a, N. bzikkiem 1. blm pot. «lekki obłęd, mania, dziwactwo» Dostać, mieć bzika (na jakimś punkcie). Posądzać kogoś o bzika. 2. lm M. i, DB. ów przestarz. «dziwak, oryginał» Mieć, uważać kogo za bzika …   Słownik języka polskiego

  • imputować — ndk IV, imputowaćtuję, imputowaćtujesz, imputowaćtuj, imputowaćował, imputowaćowany książk. «przypisywać komuś coś (zwykle coś ujemnego), dopatrywać się w czyimś działaniu złych intencji; pomawiać, posądzać, obwiniać» Imputować komuś… …   Słownik języka polskiego

  • inkryminować — ndk IV, inkryminowaćnuję, inkryminowaćnujesz, inkryminowaćnuj, inkryminowaćował, inkryminowaćowany książk. «czynić zarzuty, posądzać kogoś o coś złego; obwiniać» Inkryminować komuś lekkomyślność. Był stale inkryminowany. ‹śrdwłc.› …   Słownik języka polskiego

  • interesowność — ż V, DCMs. interesownośćści, blm rzecz. od interesowny Posądzać kogoś o interesowność …   Słownik języka polskiego

  • niesłusznie — przysłów. od niesłuszny Niesłusznie kogoś podejrzewać, posądzać. Niesłusznie postępować …   Słownik języka polskiego

  • podejrzewać — ndk I, podejrzewaćam, podejrzewaćasz, podejrzewaćają, podejrzewaćaj, podejrzewaćał, podejrzewaćany 1. «posądzać kogoś o coś» Podejrzewać kogoś o kradzież, o niecne zamiary. Podejrzewam fałsz w twoich słowach. 2. «przypuszczać coś» Lekarz… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”