posiadać

posiadać
ndk I, \posiadaćam, \posiadaćasz, \posiadaćają, \posiadaćaj, \posiadaćał, \posiadaćany - posiąść dk XI, \posiadaćsiądę, \posiadaćsiądziesz, \posiadaćsiądź, \posiadaćsiadł, \posiadaćsiedli
1. zwykle ndk «mieć coś jako swoją własność, być właścicielem czegoś, zwykle mającego dużą wartość materialną, np. nieruchomości, ziemi, zasobów pieniężnych itp.; pot.: mieć»

Posiadać duży majątek, niewielkie zasoby materialne.

Posiadać działkę budowlaną.

◊ (zwykle dk) Posiąść kobietę «doprowadzić do stosunku płciowego z daną kobietą»
2. zwykle dk «nauczyć się czegoś, opanować jakąś dziedzinę wiedzy, przyswoić sobie jakąś umiejętność, dobrze coś poznać»

Posiąść rozległą wiedzę.

Posiąść tajniki rzemiosła.

Posiąść sztukę taneczną, cyrkową.

Posiąść czyjąś tajemnicę.

∆ Posiadać, posiąść znajomość jakiegoś języka (obcego) «znać jakiś język; nauczyć się biegle posługiwać jakimś językiem»
◊ żart. iron. Ktoś posiadł wszystkie rozumy «o kimś, kogo uważa się za przemądrzałego, kto popisuje się swoją niezbyt gruntowną wiedzą»
3. posiadać dk, w
funkcji nieprzechodniej «o wielu: usiąść kolejno jeden po drugim»

Posiadali wokół stołu.

Ptaki posiadały na drzewach.

posiadać się - tylko we fraz. Nie posiadać się z gniewu, z oburzenia, z radości itp. «bardzo się złościć, gniewać, być oburzonym, cieszyć się itp., nie móc opanować gniewu, oburzenia, radości itp.»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • posiadać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, posiadaćam, posiadaća, posiadaćają posiadaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mieć coś na własność, być właścicielem czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Posiadać duży zbiór książek …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • posiadać — Nie posiadać czegoś (ani) za grosz zob. grosz 9 …   Słownik frazeologiczny

  • posiadać się — Nie posiadać się z oburzenia, z gniewu, z radości itp. «bardzo się złościć, gniewać, być oburzonym, cieszyć się itp.»: Nie sprawdziłaś, czy wszystko się zgadza? – Ciotka nie posiadała się z oburzenia. H. Kowalewska, Tego lata. Po otrzymaniu… …   Słownik frazeologiczny

  • nie posiadać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}{z czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} nie móc opanować jakiegoś silnego uczucia, emocji; przeżywać coś bardzo intensywnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś nie posiada się z radości, z uciechy. Nie posiadali się z oburzenia, gniewu,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • posiąść — → posiadać …   Słownik języka polskiego

  • radość — życia «optymizm życiowy, umiejętność cieszenia się życiem»: Zima podcina ludziom skrzydła. Tracą wówczas chęć do pracy, są rozbici. Kładą się wcześnie, późno wstają, lecz mimo to nie mają na nic ochoty. Tracą radość życia. Wprost 897/2000. Nie… …   Słownik frazeologiczny

  • strata — ż IV, CMs. strataacie; lm D. strataat 1. «ubytek, szkoda poniesiona, to, co się przestało posiadać; fakt, że się przestało coś posiadać» Ciężka, bolesna, dotkliwa, niepowetowana, olbrzymia, znaczna strata. Straty materialne, moralne. Strata czasu …   Słownik języka polskiego

  • grosz — 1. Być, pozostać itp. bez grosza; nie mieć (ani) grosza, centa, książk. szeląga (przy duszy, w kieszeni); nie mieć złamanego grosza, centa, książk. szeląga «nie mieć żadnych pieniędzy, być bez środków do życia»: (...) zaangażowałem partyjnych… …   Słownik frazeologiczny

  • świat — 1. Błagać, prosić na wszystko w świecie «usilnie, natarczywie prosić o coś» 2. Być komuś, stać się dla kogoś całym światem; przesłonić komuś (cały) świat «być, stać się jedynym przedmiotem czyichś zainteresowań, uczuć»: (...) Nie wie kiedy i… …   Słownik frazeologiczny

  • dzierżyć — ndk VIb, dzierżyćrżę, dzierżyćrży, dzierż, dzierżyćrżył 1. książk. lub żart. «trzymać» W ręce dzierżył gruby kij. ◊ Dzierżyć prym «przewodzić komuś gdzieś, zajmować pierwsze miejsce, wybijać się na czoło» ◊ Dzierżyć władzę, rządy, ster rządów… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”