Rodzina poszukuje zaginionego.
Poszukiwano ropy naftowej.
Policja poszukuje sprawcy wypadku.
Słownik języka polskiego . 2013.
poszukiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, poszukiwaćkuję, poszukiwaćkuje, poszukiwaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} przez długi czas szukać czegoś zagubionego lub dotychczas nieodkrytego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poszukiwać kogoś dawno zaginionego. Poszukiwać kogoś z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szukać — ndk I, szukaćam, szukaćasz, szukaćają, szukaćaj, szukaćał, szukaćany 1. «sprawdzać gdzieś, zwykle w wielu miejscach, czy ktoś lub coś się tam znajduje; starać się znaleźć, odnaleźć kogoś lub coś; poszukiwać» Szukał jej po całym biurze. Szukać… … Słownik języka polskiego
oglądać — ndk I, oglądaćam, oglądaćasz, oglądaćają, oglądaćaj, oglądaćał, oglądaćany obejrzeć dk VIIb, oglądaćjrzę, oglądaćjrzysz, oglądaćjrzyj, oglądaćjrzał, oglądaćjrzeli, oglądaćjrzany 1. «patrząc, zwykle z różnych stron, poznawać coś, zapoznawać się z… … Słownik języka polskiego
patron — I m IV, DB. a, Ms. patronnie; lm M. owie a. i, DB. ów 1. «ten, kto się kimś, czymś opiekuje; obrońca, opiekun, protektor» Poszukiwać, znaleźć patrona dla jakiegoś przedsięwzięcia. Mieć, uważać kogoś za swego patrona. Być czyimś patronem. 2. hist … Słownik języka polskiego
poszukiwanie — n I 1. rzecz. od poszukiwać. 2. D. poszukiwanieań częściej w lm «praca badawcza mająca na celu odkrycie, wykrycie czegoś» Poszukiwania archeologiczne, geologiczne … Słownik języka polskiego
poszukiwany — poszukiwanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. poszukiwać (p.) poszukiwany w użyciu przym. 1. «mający popyt, znajdujący wielu amatorów» Poszukiwane tkaniny, surowce. 2. «ceniony, wzięty» Poszukiwany adwokat … Słownik języka polskiego
prawda — ż IV, CMs. prawdawdzie; lm D. prawd 1. «zgodna z rzeczywistością treść słów; prawdziwość, szczerość, rzetelność» Głęboka, szczera, rzetelna, gorzka prawda. Prawda psychologiczna, moralna, życiowa. Prawdy podstawowe, odwieczne, niepodważalne.… … Słownik języka polskiego
szperać — ndk I, szperaćam, szperaćasz, szperaćają, szperaćaj, szperaćał «poszukiwać pilnie czegoś, szukając przerzucać, penetrować coś» Szperać w szufladzie. Szperać w papierach, w książkach. Szperać po kątach, po kieszeniach. Szperać w archiwach, po… … Słownik języka polskiego
ścigać — ndk I, ścigaćam, ścigaćasz, ścigaćają, ścigaćaj, ścigaćał, ścigaćany 1. «biec, pędzić za kimś, aby go dogonić, złapać; gonić, tropić» Biegł, chociaż go nikt nie ścigał. Kot ścigany przez psy. Ścigać lisa. ◊ Ścigać kogoś docinkami, śmiechem,… … Słownik języka polskiego
tropić — ndk VIa, tropićpię, tropićpisz, trop, tropićpił, tropićpiony 1. «w łowiectwie: ścigać zwierzynę idąc jej tropem; śledzić» Tropić niedźwiedzia. 2. «śledzić, poszukiwać kogoś, zwykle w celu schwytania, ukarania kogoś; ścigać» Tropić przestępców,… … Słownik języka polskiego
