poświstywać

poświstywać
ndk VIIIa, \poświstywaćtuję, \poświstywaćtujesz, \poświstywaćtuj, \poświstywaćywał
1. «świstać, gwizdać z cicha, z przerwami; od czasu do czasu wydawać świst»

Poświstywać wesoło.

Poświstywali na konie.

Poświstywała przez sen.

2. «machać, poruszać czymś od czasu do czasu, powodując świst»

Poświstywać biczem.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • po- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne, najczęściej dokonane, oznaczający» a) «powtarzanie czynności przez jeden podmiot względem wielu przedmiotów lub ich części, np. pogubić, polepić, pomyć, potopić, powiązać; poprzedzielać, porozsyłać,… …   Słownik języka polskiego

  • pogwizdywać — ndk VIIIa, pogwizdywaćduję, pogwizdywaćdujesz, pogwizdywaćduj, pogwizdywaćywał, pogwizdywaćywany «co pewien czas gwizdać, wydawać gwizd; gwizdać dla siebie, gwizdać beztrosko; poświstywać» Na drzewie pogwizduje wilga. Pogwizdywały kule.… …   Słownik języka polskiego

  • poświstywanie — n I 1. rzecz. od poświstywać. 2. lm D. poświstywanieań «niezbyt głośny, przerywany świst; pogwizdywanie» Oddychać z poświstywaniem …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”