pouczać
Look at other dictionaries:
pouczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, pouczaćam, pouczaća, pouczaćają, pouczaćany {{/stl 8}}– pouczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, pouczaćczę, pouczaćczy, pouczaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powiadamiać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pouczyć — dk VIb, pouczyćczę, pouczyćczysz, pouczyćucz, pouczyćczył, pouczyćczony pouczać ndk I, pouczyćam, pouczyćasz, pouczyćają, pouczyćaj, pouczyćał, pouczyćany 1. «przekazać komuś wiedzę o czymś; nauczyć, objaśnić, poinformować» Pouczyć kogoś o nowych … Słownik języka polskiego
uczyć — ndk VIb, uczę, uczysz, ucz, uczył, uczony 1. «przekazywać komuś określone wiadomości, wiedzę, umiejętności; udzielać nauki; wdrażać, wprawiać kogoś w coś, ćwiczyć w czymś, przyuczać, przyzwyczajać do czegoś, pouczać o czymś; być nauczycielem… … Słownik języka polskiego
groch — 1. Coś odbija się, obija się (o coś) jak groch o ścianę «coś nie odnosi skutku, jest daremne»: Czułem, że samym milczeniem zdobył nade mną przewagę, obijały się słowa moje o jego milczenie jak groch o ścianę. W. Myśliwski, Sad. 2. Czuć się jak… … Słownik frazeologiczny
prostować — czyjeś ścieżki «nawoływać do dobrego, pouczać o tym, co dobre, naprawiać czyjeś błędy»: (...) biegli do niej jak do najczulszej matki, gdyż potrafiła dawać im zbawienne rady, prostować ścieżki i kształtować osobowości. T. Kwiatkowski, Panopticum … Słownik frazeologiczny
uczyć — 1. Coś uczy (kogoś) rozumu «coś, zwykle doświadczenie życiowe, powoduje, że ktoś staje się mądrzejszy»: (...) jeśli mój syn miałby stać się taki jak oni, to niech mi utną obie ręce i wyrwą zęby, a jeszcze wtedy kości mu połamię; bo kalectwa i ból … Słownik frazeologiczny
gderać — ndk I, gderaćam, gderaćasz, gderaćają, gderaćaj, gderaćał, rzad. ndk IX, gderzę, gderzesz, gderz pot. «ustawicznie zwracać komuś uwagę, pouczać kogoś w sposób nudny, dokuczliwy, narzekać stale na coś; zrzędzić, utyskiwać» Stale gderała na dzieci … Słownik języka polskiego
groch — m III, D. u 1. blm «Pisum, jednoroczna roślina zielna z rodziny motylkowatych, występująca w kilku gatunkach w strefie umiarkowanej; najbardziej znany jest groch siewny, uprawiany ze względu na jadalne owoce (strąki), a także na paszę» Grządka… … Słownik języka polskiego
instruować — ndk IV, instruowaćuuję, instruowaćuujesz, instruowaćuuj, instruowaćował, instruowaćowany «dawać instrukcje, udzielać wskazówek; pouczać, objaśniać» Instruować nowych pracowników. instruować się 1. «otrzymywać instrukcje» Instruować się u szefa. 2 … Słownik języka polskiego
kierować — ndk IV, kierowaćruję, kierowaćrujesz, kierowaćruj, kierowaćował, kierowaćowany 1. «zwracać, prowadzić, wysyłać kogoś, coś gdzieś, do kogoś, do czegoś, ku czemuś» Kierować chorego do lekarza, na badania, na komisję. Kierować statek do portu.… … Słownik języka polskiego
