- półbut
- m IV, D. -a, Ms. \półbutucie; lm M. -y«but bez cholewki, z przodu sznurowany»
Czarne, skórzane półbuty.
Para półbutów.
Nosić, włożyć, zdjąć półbuty.
Chodzić w półbutach.
Słownik języka polskiego . 2013.
półbut
Look at other dictionaries:
półbut — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. półbutbucie, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} pełny, czasem ażurowy but bez cholewki, sznurowany, zapinany na rzepy lub wsuwany : {{/stl 7}}{{stl 10}}Brązowe, popielate półbuty. Włożyć, zawiązać półbuty.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
półbucik — m III, D. a, N. półbucikkiem; lm M. i zdr. od półbut Brązowe, lakierowane półbuciki … Słownik języka polskiego
mokasyn — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. mokasynnie, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} but używany przez Indian Ameryki Płn., podobny do góralskiego kierpca, szyty z jednego kawałka dobrze wyprawionej… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
półbucik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a, zwykle w lm, {{/stl 8}}{{stl 7}}zdr. od rz. półbut: Sprawić dziecku półbuciki. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
