blednąć

blednąć
ndk Vc, \blednąćnę, \blednąćniesz, \blednąćnij, bladł (\blednąćnął), bladła (bledła), bledli
1. «stawać się bladym lub bledszym niż poprzednio, tracić rumieńce, naturalną barwę twarzy»

Blednąć ze strachu, ze złości.

Bladł i czerwieniał na przemian.

2. «tracić blask, intensywność barwy»

Gwiazdy, latarnie bledną o świcie.

Kolor niebieski blednie pod wpływem słońca.

przen. «tracić wyrazistość; stawać się nieważnym, nieistotnym»

Kłopoty, zmartwienia bledną z czasem.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • blednąć — {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}bladnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVb, blednąćnę, blednąćnie, blednąćnij, blednąćdłem || blednąćnąłem, bladł || blednąćnął, blednąćdła, bledli {{/stl 8}}{{stl 22}}– zblednąć {{/stl 22}}{{stl 7}}|| {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • gasnąć — ndk Vc, gasnę, gaśniesz, gaśnij, gasł (gasnąćnął), gasła, gaśli 1. «przestawać się palić, płonąć, świecić» Latarnie uliczne, światła, świece gasną. Ognisko gaśnie. ∆ Motor, silnik gaśnie «motor, silnik się wyłącza, przestaje pracować» 2.… …   Słownik języka polskiego

  • bladnąć — ndk Vc, bladnąćnę, bladnąćniesz, bladnąćnij, bladł (bladnąćnął), bladli (bledli) → blednąć …   Słownik języka polskiego

  • blednięcie — n I rzecz. od blednąć …   Słownik języka polskiego

  • jaśnieć — ndk III, jaśniećeje, jaśniećniał 1. «wydawać silny, jasny blask, światło, świecić mocno, promienieć» Słońce jaśnieje. Neony jaśniały. ◊ Jaśnieć szczęściem, radością itp. «wyrażać, uzewnętrzniać szczęście, radość itp.; być szczęśliwym, wesołym itp …   Słownik języka polskiego

  • mienić się — ndk VIa, mienić sięnię się, mienić sięnisz się, mień się, mienić sięnił się «przybierać różne, zmieniające się odcienie jakiejś barwy, zmieniać barwę, błyszczeć różnymi barwami; lśnić się, skrzyć się» Rzeka mieni się w słońcu. Łąka mieniła się od …   Słownik języka polskiego

  • twarz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y «przednia strona głowy ludzkiej» Okrągła, pełna, pociągła, szczupła, wydłużona twarz. Brzydka, nalana, odrażająca twarz. Ascetyczna, rasowa twarz. Pomarszczona, wychudzona, zniszczona, zwiędła twarz. Czerstwa,… …   Słownik języka polskiego

  • wrażenie — n I 1. rzecz. od wrazić. 2. lm D. wrażenieeń «uświadomiona reakcja narządu zmysłowego na bodziec zewnętrzny» Wrażenia smakowe, słuchowe. Wrażenie barwy. Wrażenie bólu. 3. lm D. wrażenieeń «stan psychiczny wywołany jakimś bodźcem; przeżycie,… …   Słownik języka polskiego

  • złość — ż V, DCMs. złośćści, blm «stan irytacji, wzburzenia; gniew, pasja, wybuch gniewu; także: uczucie wrogości, urazy do kogoś» Bezsilna, głucha złość. Atak, paroksyzm złości. Napady złości. Błysk złości w czyichś oczach. Mieć, odczuwać złość do kogoś …   Słownik języka polskiego

  • bladnąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}blednąć {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”