- bliznowacieć
- ndk III, \bliznowaciećeje, \bliznowaciećciał«o ranie: zamieniać się w bliznę, pokrywać się tkanką łączną; goić się»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
bliznowacieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, bliznowaciećeję, bliznowaciećeje, bliznowaciećciał, bliznowaciećcieli {{/stl 8}}{{stl 7}} o ranie: zarastać blizną; zabliźniać się, goić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rany bliznowacieją zadziwiająco szybko. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bliznowacenie — n I rzecz. od bliznowacieć … Słownik języka polskiego