bluzgać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, bluzgaćam, bluzgaća, bluzgaćają {{/stl 8}}– bluznąć {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}{{stl 22}}bluzgnąć {{/stl 22}}{{stl 8}}dk IVa, bluzgaćnę, bluzgaćnie, bluzgaćnij, bluzgaćnął, bluzgaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bluzgać — Przeklinać lub wyzywać kogoś; używać obscenicznego języka Eng. To curse (someone), swear (at someone), or otherwise use foul language … Słownik Polskiego slangu
bluzgnąć — → bluzgać … Słownik języka polskiego
bluznąć — → bluzgać … Słownik języka polskiego
блюзгать — пустословить , зап. (Даль), укр. блюзнути ударить струей , сербохорв. бљу̏згати шумно литься; болтать вздор , словен. bljȗzgati плескаться, шлепать по грязи , польск. bluzgac плескаться , bluznic поносить, богохульствовать . Родственно лит.… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
bluzganie — n I rzecz. od bluzgać … Słownik języka polskiego
chlustać — ndk I, chlustaćam, chlustaćasz, chlustaćają, chlustaćaj, chlustaćał, chlustaćany a. IX, chluszczę, chluszczesz, chluszcz chlusnąć dk Va, chlustaćnę, chluśniesz, chluśnij, chlustaćnął, chlustaćnęła, chlustaćnęli, chluśnięty, chlustaćnąwszy 1.… … Słownik języka polskiego
rzygać — ndk I, rzygaćam, rzygaćasz, rzygaćają, rzygaćaj, rzygaćał rzygnąć dk Va, rzygaćnę, rzygaćniesz, rzygaćnij, rzygaćnął, rzygaćnęła, rzygaćnęli, rzygaćnąwszy, posp. «wyrzucać zawartość żołądka przez przełyk i jamę ustną na zewnątrz; wymiotować, mieć … Słownik języka polskiego
bljuzgati — bljȕzgati (Ø) nesvrš. <prez. ām, pril. sad. ajūći, gl. im. ānje> DEFINICIJA 1. a. proizvoditi zvuk kao kad se gazi po bljuzgavici b. razlijevati se kao bljuzgavica; prskati 2. pren. pejor. svašta govoriti; brbljati, baljezgati, trućati,… … Hrvatski jezični portal
bluznąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}bluzgać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
