przeciętny

przeciętny
\przeciętnyni
1. «będący ilorazem sumy pewnych składników przez ich liczbę»

Przeciętna szybkość jakiegoś pojazdu.

Przeciętny zarobek.

2. «nie odbiegający od normy, taki, jakiego się najczęściej spotyka, zwykły, średni, pospolity»

Przeciętny obywatel.

Przeciętne zdolności.

przeciętna w użyciu rzecz. «iloraz sumy danych składników przez ich liczbę; średnia»

Przeciętna zarobków.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • przeciętny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, przeciętnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stanowiący wynik dzielenia sumy pewnych składników przez ich liczbę; średni : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przeciętna płaca. Przeciętny pobór… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przeciętny — zjadacz chleba zob. zjadacz …   Słownik frazeologiczny

  • przeciętny Kowalski — Przeciętny, zwykły mężczyzna Eng. A very average and unremarkable man …   Słownik Polskiego slangu

  • przeciętny zjadacz chleba — Przeciętny, zwykły mężczyzna Eng. A very average and unremarkable man …   Słownik Polskiego slangu

  • zjadacz — (Przeciętny, zwykły itp.) zjadacz chleba «człowiek zwyczajny, niczym się niewyróżniający, bez wyższych ideałów, o przyziemnych zainteresowaniach»: Z tym większą więc satysfakcją śledzę zainteresowanie problematyką ochrony środowiska szerokiej… …   Słownik frazeologiczny

  • przeciętniak — Przeciętny, zwykły mężczyzna Eng. A very average and unremarkable man …   Słownik Polskiego slangu

  • taki — tacy, odm. jak przym. 1. «zaimek zastępujący przymiotniki (niekiedy też inne części mowy, a nawet całe zdania) użyte już w zdaniu lub w kontekście» Jest sprytny, ale takich tu nie trzeba. Przykra jest taka pogoda. Taki już jest. Taki zawsze… …   Słownik języka polskiego

  • człowiek — m III, DB. a, W. u a. (podniośle) człowiekecze, N. człowiekkiem; lm p. ludzie 1. «Homo sapiens, istota żywa z rodziny człowiekowatych, z rzędu naczelnych wyróżniająca się wśród innych najwyższym rozwojem psychiki i życia społecznego, jedyna… …   Słownik języka polskiego

  • maluczki — maluczkiczcy 1. przestarz. zdr. od mały. 2. podn. «nie wyróżniający się niczym, nie wybijający się; przeciętny, skromny» maluczki, maluczka w użyciu rzecz. «przeciętny, skromny człowiek» Gorszyć maluczkich …   Słownik języka polskiego

  • standard — m IV, D. u, Ms. standardrdzie; lm M. y «przeciętna norma, przeciętny typ, model; wyrób odpowiadający określonym wymogom; wzorzec» Niski, wysoki standard mieszkania, życia. Wyroby o standardzie europejskim, światowym. ∆ Standard życiowy… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”