- przeczący
- imiesł. przymiotnikowy czynny czas. przeczyć (p.)przeczący w użyciu przym. «wyrażający, zawierający przeczenie; negatywny»
Zdanie przeczące.
Słownik języka polskiego . 2013.
Zdanie przeczące.
Słownik języka polskiego . 2013.
gonić — ndk VIa, gonićnię, gonićnisz, goń, gonićnił, gonićniony 1. «biec, podążać za kimś, usiłując go dopędzić, złapać; ścigać» Gonić złodzieja. Gonić najeźdźcę, wroga do granicy. Psy gonią zwierzynę. ∆ Gonić w piętkę łow. «o psie: iść, gonić wstecz po… … Słownik języka polskiego
negatywny — negatywnyni 1. «wyrażający negację, zaprzeczenie pewnych poglądów, stwierdzeń, faktów itp.; przeczący» Negatywny sąd. Negatywna postawa wobec czegoś. Stwierdzenie o charakterze negatywnym. 2. «odmowny» Negatywna odpowiedź na pismo. Negatywne… … Słownik języka polskiego
nic — n, D. niczego, C. niczemu, NMs. niczym 1. zaimek przeczący «żadna rzecz» a) «nic jako określenie orzeczenia» Nie chcieć słyszeć o niczym. O nic nie dbać. Niczym się nie przejmować. Na niczym mi nie zależy. Nie mieć niczego więcej do roboty. Nie… … Słownik języka polskiego
piętka — ż III, CMs. piętkatce; lm D. piętkatek 1. zdr. od pięta w zn. 1 Piętki dziecka. ◊ Gonić w piętkę a) łow. «o psie: iść, gonić wstecz po tropie zwierza» b) «tracić sprawność umysłową, mylnie rozumować; postępować w sposób przeczący rozsądkowi;… … Słownik języka polskiego
przecząco — przysłów. od przeczący Pokręcić, poruszyć, potrząsnąć przecząco głową … Słownik języka polskiego
negatywny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, negatywnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyrażający negację, sprzeciw wobec czegoś, brak akceptacji; nieakceptujący, przeczący, zaprzeczający : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć negatywny … Langenscheidt Polski wyjaśnień