- przekonać
- dk I, \przekonaćam, \przekonaćasz, \przekonaćają, \przekonaćaj, \przekonaćał, \przekonaćany - przekonywać ndk VIIIa, \przekonaćnuję, \przekonaćnujesz, \przekonaćnuj, \przekonaćywał, \przekonaćywany, rzad. I, \przekonaćam, \przekonaćasz, \przekonaćają, \przekonaćaj, \przekonaćał, \przekonaćany«dowieść komuś słuszności, prawdziwości czegoś»
Przekonała nas tym argumentem.
Przekonał wszystkich o swej niewinności.
przekonać się - przekonywać się1. «nabrać przeświadczenia o słuszności, prawdziwości czegoś, upewnić się co do czegoś; dowiedzieć się, zobaczyć na własne oczy»Wszyscy się przekonali, że pomysł był dobry.
Przekonaj się, czy nie mam racji.
Przekonać się o czymś osobiście.
2. zwykle dk «przezwyciężyć w sobie niechęć do kogoś, czegoś; zmienić o kimś zdanie na korzyść»Nie mógł się przekonać do jedzenia szpinaku.
Przekonała się do nowej koleżanki.
Słownik języka polskiego . 2013.