przekupić

przekupić
dk VIa, \przekupićpię, \przekupićpisz, \przekupićkup, \przekupićpił, \przekupićpiony - przekupywać ndk VIIIa, \przekupićpuję, \przekupićpujesz, \przekupićpuj, \przekupićywał, \przekupićywany
«zjednać sobie kogoś pieniędzmi, podarunkami, łapówką»

Przekupić strażnika, urzędników.

Przekupić dzieci cukierkami.

żart. Przekupić psa kiełbasą.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • przekupić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}przekupywać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przekupywać — → przekupić …   Słownik języka polskiego

  • dać komuś w łapę — Przekupić kogoś Eng. To bribe someone …   Słownik Polskiego slangu

  • posmarować komuś łapę — Przekupić kogoś Eng. To bribe someone …   Słownik Polskiego slangu

  • przemawiać do ręki — Przekupić kogoś Eng. To bribe someone …   Słownik Polskiego slangu

  • przekupywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, przekupywaćpuję, przekupywaćpuje, przekupywaćany {{/stl 8}}– przekupić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przekupywaćpię, przekupywaćpi, przekupywaćpiony {{/stl 8}}{{stl 7}} dając komuś pieniądze, łapówkę itp., zapewniać …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • łapa — 1. pot. Dać w łapę «dać komuś łapówkę, przekupić kogoś»: Widział, jak stróża zabrali, sam dał w łapę granatowemu i uciekł (...). B. Wojdowski, Chleb. 2. pot. Dostać w łapę «dostać łapówkę, zostać przez kogoś przekupionym»: Babcia w dworcowym… …   Słownik frazeologiczny

  • dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… …   Słownik języka polskiego

  • łapa — ż IV, CMs. łapie; lm D. łap 1. «noga ssaka (nie mającego kopyt) albo ptaka» Pies siadł na tylnych łapach. Kot liże łapę. 2. rub. żart. «ludzka dłoń; ręka» Dać, dostać po łapach. Daj łapę na zgodę! ◊ pot. Dać w łapę, smarować łapę, wsadzić coś w… …   Słownik języka polskiego

  • nieprzekupny — nieprzekupnyni «nie dający się przekupić, pozyskać za pomocą pieniędzy lub prezentów» Nieprzekupny urzędnik …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”