błyskotliwy

błyskotliwy
\błyskotliwywi, \błyskotliwywszy
1. «efektowny, olśniewający, dowcipny»

Błyskotliwy dowcip.

Błyskotliwy człowiek, umysł.

2. rzad. «połyskujący, mieniący się, świecący»

Błyskotliwe światła.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • błyskotliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, błyskotliwywi, błyskotliwywszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odznaczający się inteligencją, dowcipem; efektowny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Błyskotliwy umysł. Błyskotliwa wypowiedź,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Crystalicum — is a Polish role playing game released in 2006. It is set in a fantasy universe (with magic and such) but involving outer space environment (thus similar to the Spelljammer game). Much of the art is manga style. There is also a collectible card… …   Wikipedia

  • proch — 1. Beczka prochu «obszar, na którym panuje napięta sytuacja, mogąca w każdej chwili doprowadzić do konfliktu zbrojnego»: (...) wśród chłopskiej ludności narastało poczucie krzywdy wynikającej z nowych obciążeń na rzecz wielkiej własności… …   Słownik frazeologiczny

  • stracić — 1. Stracić głowę «pod wpływem emocji nie móc się zdobyć na spokojne, sensowne rozumowanie, przestać panować nad sobą, przestać myśleć logicznie»: Oferta tak bogata, że można stracić głowę, ceny o wiele niższe niż w Warszawie. TSt 3/2000. Nie mogę …   Słownik frazeologiczny

  • błyskotliwie — przysłów. od błyskotliwy a) w zn. 1: Opowiadać coś błyskotliwie. Błyskotliwie prowadzić rozmowę. b) w zn. 2: Lód skrzył się błyskotliwie w słońcu …   Słownik języka polskiego

  • błyskotliwość — ż V, DCMs. błyskotliwośćści, blm rzecz. od błyskotliwy a) w zn. 1: Błyskotliwość odpowiedzi. Błyskotliwość stylu. b) w zn. 2: Błyskotliwość sztucznych ogni …   Słownik języka polskiego

  • felietonik — m III, D. u, N. felietonikkiem; lm M. i «mały felieton» Błyskotliwy felietonik …   Słownik języka polskiego

  • narrator — m IV, DB. a, Ms. narratororze; lm M. narratororzy, DB. ów «osoba opowiadająca; w utworze literackim: postać opowiadająca przebieg akcji» Świetny, błyskotliwy, urodzony narrator. Ukryty, dyskretny narrator. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • rozmówca — m odm. jak ż II, DCMs. rozmówcacy; lm DB. rozmówcaców «mężczyzna rozmawiający z kimś lub z którym się rozmawia; interlokutor» Błyskotliwy, dowcipny rozmówca …   Słownik języka polskiego

  • szampański — przym. od szampan ◊ Szampański humor, nastrój; szampańska zabawa «doskonały, świetny humor, nastrój; bardzo wesoła, wspaniała zabawa» przen. «pełen temperamentu, wdzięku; błyskotliwy, wspaniały» Szampańska dziewczyna …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”