- przysiąść
- dk, \przysiąśćsiądę, \przysiąśćsiądziesz, \przysiąśćsiądź, \przysiąśćsiadł, \przysiąśćsiedli, \przysiąśćsiadłszy - przysiadać ndk I, \przysiąśćam, \przysiąśćasz, \przysiąśćają, \przysiąśćaj, \przysiąśćał, \przysiąśćany, rzad. przysiadywać ndk VIIIa, \przysiąśćduję, \przysiąśćdujesz, \przysiąśćduj, \przysiąśćywał, \przysiąśćywany1. «usiąść gdzieś na chwilę, na brzegu czegoś»
Przysiąść koło kogoś, przy kimś na trochę.
Przysiąść na brzeżku ławki.
Wróble przysiadały co chwila na gałęziach drzew.
przen.Chałupy przysiadły w kępach drzew.
2. «obniżyć pozycję ciała, przykucnąć»Kot przysiadł prężąc się do skoku.
Konie ze strachu przysiadywały na zadach.
Aż przysiadł z wrażenia, z wysiłku.
przen.Chałupy przysiadły ku ziemi ze starości.
3. «siadając przycisnąć, przygnieść coś sobą»Przysiadł sobie zbyt długą marynarkę.
◊ Przysiąść fałdów «pilnie wziąć się do pracy (wymagającej siedzenia), do nauki»4. łow. «o ptaku łowczym: siąść na zdobyczy po strąceniu jej przez myśliwego z powietrza»przysiąść się - przysiadać się, rzad. przysiadywać się1. «siąść blisko kogoś, czegoś; siadając dołączyć się do czyjegoś towarzystwa»Przysiadł się do pieca.
Przysiadł się do dziewczyny.
Przysiąść się do czyjegoś stolika w kawiarni, do towarzystwa grającego w karty.
2. rzad. «wsiąść do nadarzającego się pojazdu jako dodatkowy, nieprzewidziany pasażer»Furman pozwolił mu się przysiąść na wóz za niewielką opłatą.
Słownik języka polskiego . 2013.