Rąbnąć komuś portfel.
Rąbnęli pierwszą kolejkę żytniówki.
Rąbnęła się głową o kant okna.
Słownik języka polskiego . 2013.
rąbnąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}rąbać I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}rąbnąć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, rąbnąćnę, rąbnąćnie, rąbnąćnij, rąbnąćnął, rąbnąćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rąbnąć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzyć się o coś bardzo mocno : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rąbnął się o kant stołu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} pomylić się … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rąbnąć — Coś rąbnęło kogoś po kieszeni zob. kieszeń 2 … Słownik frazeologiczny
rąbnąć — 1) Szybko wypić porcję alkoholu Eng. To have a quick drink of liquor 2) Ukraść; okraść Eng. To steal; to rob … Słownik Polskiego slangu
rąbać — ndk IX, rąbaćbię, rąbaćbiesz, rąb, rąbaćał, rąbaćany rąbnąć dk Va, rąbaćnę, rąbaćniesz, rąbaćnij, rąbaćnął, rąbaćnęła, rąbaćnęli, rąbaćnięty, rąbaćnąwszy 1. tylko ndk «rozdrabniać, rozłupywać coś na kawałki (np. drzewo, lód itp.) czymś ostrym;… … Słownik języka polskiego
wyrżnąć — a. wyrznąć dk Va, wyrżnąćnę, wyrżnąćniesz, wyrżnąćnij, wyrżnąćnął, wyrżnąćnęła, wyrżnąćnęli, wyrżnąćnięty, wyrżnąćnąwszy wyrzynać ndk I, wyrżnąćam, wyrżnąćasz, wyrżnąćają, wyrżnąćaj, wyrżnąćał, wyrżnąćany 1. «zrobić w czymś zagłębienie, otwór… … Słownik języka polskiego
byk — m III, DB. a, N. bykkiem; lm M. i, D. ów 1. «nie kastrowany samiec bydła domowego; także: dorosły samiec wielkich przeżuwaczy (bawołu, jaka, żubra, bizona, łosia, jelenia, daniela, renifera)» Byk rozpłodowy. Rozhukany byk. ◊ Coś działa na kogo… … Słownik języka polskiego
ciąć — ndk Xc, tnę, tniesz, tnij, ciął, cięła, cięli, cięty 1. «dzielić jednolitą całość na części, oddzielać coś od jednolitej całości, np. ostrym narzędziem; krajać, ścinać, rozcinać, wycinać» Ciąć materiał nożyczkami. Ciąć bandaż w kawałki, na… … Słownik języka polskiego
kropnąć — dk Va, kropnąćnę, kropnąćniesz, kropnąćnij, kropnąćnął, kropnąćnęła, kropnąćnęli, kropnąćnięty, kropnąćnąwszy 1. forma dk czas. kropić (p.) 2. pot. «cisnąć, rzucić, rąbnąć» Kropnął czapkę na podłogę. 3. pot. «zastrzelić, zabić kogoś, coś»… … Słownik języka polskiego
machnąć — dk Va, machnąćnę, machnąćniesz, machnąćnij, machnąćnięty, machnąćnąwszy 1. forma dk czas. machać (p.) 2. posp. «uderzyć, rąbnąć» machnąć się pot. «pójść, pojechać prędko, zaraz; pospieszyć, pognać» Machnąć się do kina. ◊ pot. Machnąć się za kogoś … Słownik języka polskiego
