rozłóg

rozłóg
m III, D. \rozłógłogu, N. \rozłógłogiem; lm M. \rozłógłogi
1. poet. «rozległy obszar, otwarta przestrzeń, otwarte pole; niwa, błonie, step»

Rozłogi zbóż, ściernisk.

Droga wiodła przez puste, zielone rozłogi.

Wiatr hulał po rozłogach.

2. zwykle w lm, bot. «u niektórych roślin: pędy boczne płożące się po ziemi lub pędy podziemne mające zdolność wypuszczenia korzeni; organ rozmnażania wegetatywnego»

Wyrywać podziemne rozłogi perzu.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • rozłóg — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. rozłógłogu {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w stylu podniosłym: szeroko rozciągający się, otwarty obszar; pole, niwa, błonie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zielone rozłogi. Trakt… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wić — I ż V, DCMs. wici; lm MD. wici 1. «długa, cienka, elastyczna gałązka, np. wierzbowa, brzozowa; witka» Brzozowa, wierzbowa wić. 2. anat. «nitkowaty wyrostek będący aparatem ruchu, charakterystycznym przede wszystkim dla organizmów jednokomórkowych …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”