rozpruć

rozpruć
dk Xa, \rozprućpruję, \rozprućprujesz, \rozprućpruj, \rozprućpruł, \rozprućpruty - rozpruwać ndk I, \rozprućam, \rozprućasz, \rozprućają, \rozprućaj, \rozprućał, \rozprućany
1. «przeciąć, wyciągnąć nitki, którymi coś jest zszyte»

Rozpruć szew.

2. «skaleczyć, rozciąć mięśnie na powierzchni ciała; rozerznąć, rozpłatać»

Rozpruć nożem brzuch ryby.

Rozpruć sobie nogę szkłem.

3. «roztrzaskać, rozbić coś zupełnie, aż do ukazania się wnętrza»

Bomba rozpruła dom.

Rozpruć kasę palnikiem.

Rozpruć ścianę, aby naprawić przewody.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • rozpruwać się – rozpruć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} o materiale: pękać na szwie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sukienka rozpruła się w rękach. Koszula rozpruła się podczas zakładania. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • porozpruwać — dk I, porozpruwaćam, porozpruwaćasz, porozpruwaćają, porozpruwaćaj, porozpruwaćał, porozpruwaćany «wiele czegoś kolejno rozpruć; rozpruć coś w wielu miejscach; porozcinać» Porozpruwać szwy w ubraniu. porozpruwać się «o wielu rzeczach: kolejno,… …   Słownik języka polskiego

  • rozpruwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozpruwaćam, rozpruwaća, rozpruwaćają, rozpruwaćany {{/stl 8}}– rozpruć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, rozpruwaćpruję, rozpruwaćpruje, rozpruwaćpruty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przedrzeć — dk XI, przedrzećdrę, przedrzećdrzesz, przedrzećdrzyj, przedrzećdarł, przedrzećdarty przedzierać dk I, przedrzećam, przedrzećasz, przedrzećają, przedrzećaj, przedrzećał, przedrzećany «drąc rozdzielić na części, rozerwać; przerwać, rozpruć»… …   Słownik języka polskiego

  • rozprucie — n I 1. rzecz. od rozpruć. 2. lm D. rozpruciepruć «miejsce rozprute» Zszyć wszystkie rozprucia …   Słownik języka polskiego

  • rozpuścić — dk VIa, rozpuścićpuszczę, rozpuścićcisz, rozpuścićpuść, rozpuścićcił, rozpuścićpuszczony rozpuszczać ndk I, rozpuścićam, rozpuścićasz, rozpuścićają, rozpuścićaj, rozpuścićał, rozpuścićany 1. «sporządzić roztwór (jednolitą fizycznie mieszaninę)… …   Słownik języka polskiego

  • sejf — m IV, D. u, Ms. sejffie; lm M. y «ogniotrwała, metalowa szafa lub skrzynia, czasem wmurowane w ścianę, służące do przechowywania pieniędzy, kosztownych przedmiotów; kasa pancerna; skrytka w skarbcu bankowym» Otworzyć, rozpruć sejf. Schować,… …   Słownik języka polskiego

  • nadpruć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIc, nadprućpruję, nadprućpruje, nadprućpruty {{/stl 8}}{{stl 7}} częściowo rodzielić zszyte fragmenty tkaniny, niezupełnie spruć, spruć początkowe ściegi, oczka; rozpruć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nadpruć rękawy swetra.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • sejf — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. sejffie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ogniotrwała szafa lub skrzynka z zamkiem szyfrowym uniemożliwiającym otwarcie przez osobę niepowołaną, służąca do przechowywania… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zaszewka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. zaszewkawce; lm D. zaszewkawek {{/stl 8}}{{stl 7}} zaszyta zakładka, fałdka w ubraniu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozpruć, popuścić zaszewki w spódnicy, bluzce. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”