rozrywać

rozrywać
ndk I, \rozrywaćam, \rozrywaćasz, \rozrywaćają, \rozrywaćaj, \rozrywaćał, \rozrywaćany
1. forma ndk czas. rozerwać (p.)
2. techn. «rozciągać materiał aż do jego pęknięcia w celu sprawdzenia wytrzymałości materiału i zbadania jego właściwości plastycznych»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • rozrywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozrywaćam, rozrywaća, rozrywaćają, rozrywaćany {{/stl 8}}– rozerwać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIb, rozrywaćrwę, rozrywaćrwie, rozrywaćrwij, rozrywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozrywać się – rozerwać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} samoistnie ulec rozerwaniu; rozedrzeć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sweter się rozerwał na łokciu. Nici się rozrywały. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozrywać — Być rozrywanym «mieć dużo różnych propozycji, być gdzieś mile widzianym, mieć powodzenie, wzięcie»: (...) wuj (...) opowiadał o swoim synu Antku, który pięknie tańczy i jest rozrywany przez panienki. J. Brzechwa, Owoc. Rozerwać kogoś na strzępy,… …   Słownik frazeologiczny

  • rozerwać — dk IX, rozerwaćrwę, rozerwaćrwiesz, rozerwaćrwij, rozerwaćrwał, rozerwaćrwany rozrywać ndk I, rozerwaćam, rozerwaćasz, rozerwaćają, rozerwaćaj, rozerwaćał, rozerwaćany 1. «rwąc rozdzielić coś na części, rozedrzeć, naruszyć całość, spoistość… …   Słownik języka polskiego

  • pękać — ndk I, pękaćam, pękaćasz, pękaćają, pękaćaj, pękaćał pęknąć dk Vc, pękaćnę, pękaćniesz, pękaćnij, pękł, pękłszy 1. «przestawać być całym wskutek tworzenia się rysy, szczeliny, otworu; łamać się na kawałki» Lód pęka na rzece. Skóra pęka na rękach …   Słownik języka polskiego

  • chlastać — ndk I, chlastaćam, chlastaćasz, chlastaćają, chlastaćaj, chlastaćał, chlastaćany a. IX, chlaszczę, chlaszczesz, chlaszcz chlasnąć dk Va, chlastaćnę, chlaśniesz, chlaśnij, chlastaćnął, chlastaćnęła, chlastaćnęli, chlaśnięty, chlastaćnąwszy 1.… …   Słownik języka polskiego

  • drzeć — ndk XI, drę, drzesz, drzyj, darł, darty 1. «rwać na kawałki; rozrywać, rozdzierać, drapać» Drze list na strzępki. Kolce darły koszulę. ◊ pot. Drzeć gardło (wulg. mordę, gębę) «głośno mówić, krzyczeć, wrzeszczeć» 2. «obdzierać, zdzierać, ogołacać …   Słownik języka polskiego

  • eksplodować — ndk a. dk IV, eksplodowaćduje, eksplodowaćował «wybuchać, wybuchnąć, rozrywać się, rozerwać się, pękać, pęknąć z hukiem» Eksplodował gaz ziemny. Bomba eksplodowała. Materiały wybuchowe eksplodowały. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • gryźć — ndk XI, gryzę, gryziesz, gryź, gryzł, gryźli, gryziony 1. «ciąć, miażdżyć, rozrywać zębami; przyciskać, chwytać zębami, trzymać, obracać w zębach» Gryźć chleb, mięso. Pies gryzie kość. Gryźć palce z bólu. Gryźć wargi ze zdenerwowania. Koń gryzł… …   Słownik języka polskiego

  • łamać — ndk IX, łamaćmię, łamaćmiesz, łam, łamaćał, łamaćany 1. «naciskając, przyciskając, uderzając, zginając rozrywać coś, kruszyć, rozdzielać; rozbijać na kawałki» Łamać gałęzie. ∆ Łamać kołem «w średniowieczu i początkach ery nowożytnej: łamać kości… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”