rozżalić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. rozżalać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozżalać się – rozżalić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} odczuwać coraz intensywniejszy żal; pogrążać się w żalu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chory rozżalił się nad sobą, nad swoim losem. Rozżaliła się na przyjaciółkę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozżalać — → rozżalić … Słownik języka polskiego
rozżalenie — n I 1. rzecz. od rozżalić. 2. «żal, smutek, rozgoryczenie» Słowa pełne rozżalenia. Myśleć o czymś z rozżaleniem. Mówić z rozżaleniem w głosie. Ogarnęło ją rozżalenie. rozżalenie się rzecz. od rozżalić się … Słownik języka polskiego
rozmazgaić — dk VIa, rozmazgaićaję, rozmazgaićaisz, rozmazgaićaj, rozmazgaićaił, rozmazgaićajony rozmazgajać ndk I, rozmazgaićam, rozmazgaićasz, rozmazgaićają, rozmazgaićaj, rozmazgaićał, rozmazgaićany, pot. «zrobić z kogoś mazgaja, niedołęgę, ślamazarę»… … Słownik języka polskiego
rozżalony — rozżalonyleni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. rozżalić (p.) rozżalony «będący wyrazem czyjegoś rozżalenia, pełen żalu, smutku, rozgoryczenia» Skarżyła się rozżalonym głosem. Rozżalonym wzrokiem spoglądała na niewdzięcznika … Słownik języka polskiego
rozżalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozżalaćam, rozżalaća, rozżalaćają {{/stl 8}}– rozżalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozżalaćlę, rozżalaćli, rozżalaćlony {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiać, że ktoś coraz intensywniej odczuwa żal; wywoływać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozżalenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. rozżalić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan uczuciowy intensywnego, narastającego żalu, rozgoryczenia … Langenscheidt Polski wyjaśnień
